داستانهایی از زندگی امام جواد علیه السلام صحنه‌ای شگفت‌آور از امام جواد (ع): حکیمه، دختر حضرت موسى کاظم و خواهر امام رضا علیهم السلام حکایت می‌کند که وقتی زمان ولادت حضرت جواد الائمّه (ع) نزدیک شد، حضرت امام رضا علیه السلام مرا به همراه همسرش خیزران، یعنی مادر حضرت جواد (ع) با یک نفر قابله (ماما) داخل یک اتاق قرار داد و درب اتاق را بست. وقتى نیمه شب فرا رسید، ناگهان چراغ خاموش شد و اتاق تاریک گشت و ما ناراحت و متحیّر شدیم که در آن تاریکى، در چنین موقعیتى حساس چه کنیم؟ در همین تشویش و اضطراب به سر مى‌بردیم که ناگاه درد زایمان خیزران شروع شد و اندکى بعد وجود مبارک و نورانى حضرت ابوجعفر، محمّد جواد علیه السلام از مادر تولد یافت و با ظهور طلیعه نورش تمام اتاق روشن گشت. حکیمه می‌گوید: به مادرش، خیزران گفتم: خداوند کریم به واسطه وجود مبارک و نورانى این نوزاد عزیز، تو را از روشنائى و نور چراغ بى‌نیاز گردانید. پس چون نوزاد بر زمین قرار گرفت، نشست و نور تشعشع انوار الهى، تمام اطراف بدنش را فرا گرفت، تا آن که صبح شد و پدر بزرگوارش حضرت ابوالحسن، على بن موسى الرّضا علیهماالسلام تشریف آورد و با لبخندى نوزاد عزیز را در آغوش گرفت و پس از لحظه‌اى او را در گهواره نهاد و به من فرمود: اى حکیمه! سعى کن که همیشه کنارش باشى. حکیمه در ادامه حکایت چنین می‌گوید: وقتی روز سوم مولود فرا رسید، آن نوزاد عزیز چشم‌هاى خود را به سوى آسمان بلند نمود و بعد از آن نگاهى به سمت راست و سمت چپ کرد و سپس با زبان صریح و فصیح اظهار داشت: «أشهد أن لا إله إلاّ اللّه، وحده لا شریک له، و أنّ محمّدا عبده و رسوله». و هنگامى که شهادت بر یگانگى خداوند متعال و رسالت حضرت محمّد رسول اللّه صلى الله علیه و آله بر زبان جارى کرد، بسیار تعجب کردم و در حیرت قرار گرفته و با همان حالت از جاى خود برخاستم و به حضور حضرت رضا علیه السلام آمدم و گفتم: صحنه‌اى بسیار عجیب و شگفت آورى را دیدم! امام علیه السلام فرمود: چه چیزى را مشاهده کرده‌اى که باعث شگفتى تو گشته است؟ در جواب حضرت گفتم: این نوزاد کوچک چنین و چنان گفت و تمام جریان را برایش بازگو کردم. همین که امام رضا علیه السلام سخن مرا شنید، تبسمى نمود و سپس فرمود: چیزهاى معجزه آسا و حیرت انگیز بیشترى را نیز مشاهده خواهى کرد. منبع: مناقب ابن شهرآشوب: ۴/ ۳۹۴؛ الثّاقب فى المناقب: ۵۱۴. @kanonemahdavi