مشاهدات نشان می‌دهد یک خرچنگ تنها زمانی می‌تواند از درون یک سطل خودش را بیرون بکشد که تنها باشد. اما اگر خرچنگ‌های دیگری هم درون سطل وجود داشته باشند، آن‌ها سعی می‌کنند جلوی بالا رفتن خرچنگی که می‌خواهد خارج بشود را بگیرند. جامعه‌ی انسانی هم همینطور است آدمها معمولا نسبت به موفقیت دیگران حسادت میکنند و جلوی موفقیت آنها را میگیرند، این حرکت درروانشناسی نیز "اثر خرچنگ در سطل" نامیده میشود. قرآن می فرماید: و من شر حاسد اذا حسد . و از شر حسود وقتی حسادت می کند به خداوند پناه می برم. امام حسن‌مجتبی(ع): الحسدُ رائدُ السُّوءِ و مِنهُ قَتَل قابیلُ هابیلَ. حسد، پیش قراول بدی‌ها است. به دلیل حسادت بود که قابیل برادرش هابیل را به قتل رسانید. (بحار، ج ٧٨، ص ١١١)   امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: النَّصیحةُ مِن الحاسِد محال! خیرخواهی از طرف آدم حسود، محال است! (خصال، ج ١، ص ١٢٧) امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»: الحسودُ دائمُ السُّقمِ و إنْ كانَ صحیحَ الجَسَدِ. آدم حسود همیشه مریض است هرچند ظاهرا بدنی سالم داشته باشد. (فهرست غرر، ص ٦٧) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»: إنَّ الحَسَد یَأكُلُ الایمانَ كما تَأكُل النّارُ الحَطَبَ الیابسَ. حسد مانند آتشی که هیزم خشک را می‌خورد، ایمان آدمی را نابود می‌سازد. (بحار، ج ٧٥، ص ٢٥٢) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: اَلحَسدُ أصلُهُ مِن عَمَی القَلبِ وَالجْحودِ بِفَضِل اللهِ تَعالی و هُما جَناحان لِلكُفرِ. اصل و مَنشأ حَسَد از کوردلی و انکار الطاف الهی است و اینها، دو بال کفر هستند. (مصباح‌الشریعة،ص ٢٨٥)    امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: مَن حَسَدَ مؤمناً اِنماثَ الایمانُ فی قَلبِهِ كمایَنماثُ المِلحُ فی‌الماءِ! کسی که به مؤمن حسودی کند ایمان او مانند نمکی که در آب حل می‌شود از دست می رود! (تحف‌العقول، ص ٣١٣)