🛑 ضرورت تدوین مکتب مصباح آیت‌الله صادقی رشاد منبع: ایکنا اگر روزی از من بپرسند او را به چه چیزی وصف می‌کنی من برجسته‌ترین وصف او را در این می‌دانم که او فیلسوف علوم انسانی اسلامی بود. او تنها میراث معرفتی بر جای ننهاد، آثار تکوینی او کم از آثار تدوینی او نیست. او هزاران شاگرد در حوزه و دانشگاه پرورد و در میان شاگردان علامه مصباح چندین و چند استاد مصباح نسل جدید سراغ داریم. از میان شاگردان او کسانی ظاهر خواهند شد که مصباحی دیگرند و چراغی در چراغدان حکمت اسلامی قلمداد خواهند شد. ایشان نه تنها میراث تدوینی و تکوینی بسیار بر جای نهاد، میراث تمشیتی عظیمی هم بر جای نهاد و سیره او در اخلاق، در جهاد، در مردمداری، در زهد، در ساده‌زیستی، در ایثار و شجاعت و شهامت گویای این مسئله است. ایشان سیره عظیمی هم بر جای نهاد که کمتر مورد توجه است. بنده به نقل این مطلب قناعت می‌کنم که حکایت از همین شیوه رفتاری و سلوک جهادی دارد. ما به خاطر داریم در نیمه اول دهه پنجاه، ایشان در مقابل پاره‌ای از جریان‌های فکری که آن زمان پیدا شده بود و به نحوی التقاطی بود ایستاد و با همه وجود به صحنه آمد. در دوره‌های اخیر هم چندین نوبت به صحنه آمد. در دوره اخیر ایشان به عرصه سیاست هم ورود کرد. اگرچه ایشان جز پیشکسوتان انقلاب و از شاگردان خاص امام بود، اما عموما در جریان‌های روز و نزاع‌های روز ورود نمی‌کرد ولی این اواخر ورود کرد. من زمانی از او پرسیدم شما در این نزاع‌ها ورود نمی‌کردید چطور شد که الان وارد شدید. ایشان جمله‌ای گفت که هرگاه در این سنوات نقل کردم حالم منقلب شده است. گفت که من احساس کردم اگر ما سکوت کنیم امر بر مردم مشتبه خواهد شد، اگر ما سکوت کنیم باید فردای قیامت پاسخگوی محضر الهی باشیم و بنده به اینجا رسیدم که به هر قیمتی شده است به صحنه بیایم ولو می‌دانم بسیاری بر من حمله خواهند کرد و افترا خواهند بست. ایشان اشاره کردند به برخی اعاظم امروز که از دوستان گذشته ایشان بودند و گفتند ولو برخی دوستان من مرا ملامت کنند و از این رفتار باز دارند ولی من احساس تکلیف کردم و آنچه وظیفه تشخیص دهم عمل می‌کنم. به هر حال ایشان مرد وظیفه‌شناسی بود و برای انجام وظیفه شرعی‌اش از هیچ چیزی دریغ نمی‌کرد و هرگز کوتاه نمی‌آمد. بر او جفا بسیار شد، به او اهانت شد. ایشان یک فقیه بود، یک مجاهد بود، یک اندیشمند بود. ملل دیگر بر اندیشمندانشان از هر جریانی باشند حرمت می‌نهند ولی متاسفانه بر او جفا شد، بر او افترا بستند، به او اهانت کردند ولی خدای متعال کسانی که خالصانه در راه او گام برمی‌دارند حمایت می‌کند و به آنها آبرو می‌دهد. در پایان، تنها تأکیدی که می‌کنم این است بی آنکه گرفتار افراط و تفریط شده باشیم بر آثار تدوینی و تکوینی او تمرکز کنیم و سعی کنیم افکار او را صورت‌بندی کنیم و آنچه بتوان از آن به عنوان مکتب مصباح تعبیر کرد را صورت‌بندی و ارائه کنیم که نسل ما سخت نیازمند این افکار دقیق و زلال است که همگی از متن کتاب و حکمت برآمده است. 《محفل زمانه شناسی》