﷽ـ 🏴 ... در مسیـر پیـاده‌روی شتری دیدم که حالم را دگرگون کرد ؛ روی آن نوشته بودند : وقف حسین خـوش به حالش که او را وقف ِ امامش کرده‌انـد ؛ همیـن روزها هم نوبت فدا شـدنش می رسد ، فدای حسین برای زائران حسین ... کاش یک‌روز تو هم روی پیشانی‌ام بنویسی : وقـف امـام ... آقـا ! همـهٔ آرزویم این است هر چه را دارم وقف شما کنم : مال ، جـان و آبرویـم را ... مرا وقف خودت کن ...