افطار بیست و ششم ......و غروب ها دلگیر است و نیمه شب ها پر از غصه ...😔 اما غصه ای توام با شادمانی و اندوه پایان رمضان بر دل همه ی مردمان فشار می دهد....💔 و اینجا ایستگاه بیست و ششم..... شب های آخر رمضان که می رسد انسان نمی داند شاد باشد یا غمگین.... شاد برای اینکه خدا آن را زنده نگه داشت تا توفیق شرکت در مهمانی را داشته باشند.....🌺 و غمگین از پایان بهترین ماه الهی.....😞 و عجب جدایی سختی است جدایی از ماه رمضان ..... اگر در این ماه بار گناه را زمین نگذاشته باشم و در این حال در احوالات من تحول و تغییر ایجاد نشده باشد چه کنم.....😰 چگونه آرام بگیرم و خودم را از شر خود گناهکارم خلاص کنم....😭 اما ناامیدی و سوءظن بدترین گناه است😔 پس امید دارم به رحمت و مغفرت و برکت الهی💙 خدایا..... نمی دانم بعد از رمضان چه برای من چه رقم خواهد خورد....💔 خدایا ..... هر چه می خواهی بکنی بکن .... چون هر کار تو کنی به صلاح ماست.....💚 اصلاح کننده ی این عالم را بفرست🌺