انسان، آهسته آهسته عقب نشینی می‌کند. هیچکس یکباره معتاد نمی‌شود، یکباره سقوط نمی‌کند، یکباره وا نمی‌دهد، یکباره خسته نمی‌شود، رنگ عوض نمی‌کند، تبدیل نمی‌شود و از دست نمی‌رود، زندگی بسیار آهسته از شکل می‌افتد، و تکرار خستگی بسیار موذیانه و پاورچین رخنه می‌کند. قدم اول را، اگر به سوی حذف چیزهای خوب برداریم، شک مکن که قدم‌های بعدی را شتابان بر خواهیم داشت.