🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تفاوت رفتار خداوند با امّت بالغ و نابالغ🔸 شما وقتی‌که می‌خواهید به قناری یا مرغ یا گربۀ منزلتان غذا بدهید، حساب می‌کنید که چه وقت به او غذا دادید، نوبت غذایش چه ساعتی است و آن موقع به او غذا می‌دهید؛ اما دربارۀ فرزندتان، می‌گذارید خودش بگوید من گرسنه هستم تا به او غذا بدهید. بین گربۀ منزل و بچۀ منزل فرق است. گربۀ منزل لازم نیست بگوید من گرسنه‌ام؛ صاحبش باید بداند گرسنه است و به او غذا بدهد؛ اما بچۀ منزل باید بخواهد تا به او بدهند. امتی که تربیت شده، مثل بچۀ خانه است؛ هرگاه کمبود داشت باید به خدا التماس کند که خدایا، بده. امت‌هایی که تربیت نشده‌اند، مثل گربۀ منزل‌اند؛ وقتی‌که خدا ببیند گرسنه‌اند، به آنها می‌دهد. ما نیز پیش از انقلاب حال بچه و حال آدمیزاد نداشتیم؛ حال جانور داشتیم! ازاین‌رو، باران می‌خواستیم یا نمی‌خواستیم می‌آمد؛ اما الآن بعد از انقلاب بالغ شده و حال فرزند این جهان را پیداکرده‌ایم، باید بخواهیم تا به ما بدهند. ‌ 📖 تمثیلات علمی، صفحه ۳۷