یا رقیه خاتون(سبک مشکم صدپاره شده.. محمود کریمی) طفلی دردانه منم کنج ویرانه منم شمعی شده رأس پدر پروانه منم بابا بابایم حسین، بابا بابایم حسین۲ بابا بابایم حسین، بابایم حسین۲ __________________ من سبط فاطمه ام، زهرای قافله ام از جور زمانه ی خود باشد گله ام بابا بابایم.... _____________________ زروی ناقه ای، زمین فتاده ام عدوی تو ای بابا سیلی، بروی من زده در آن زمان به یاری دخترت، عمه ام آمده رویم نیلی شده از، سیلیِ عدو۲ بابا بابایم... _____________________ بابا ای تاج سرم،گیرم رأست به برم۲ از بعد تو ای گل من، من دربدرم۲ بابا بابایم... _____________________ به اشک خود دهم، سر تو شستشو کبوتری شکسته بالم بابا،مرا با خود ببر دل رقیه ات شده خونین از، فراقت ای پدر آمد برِ من سرتو، کو پیکرتو بابا بابایم... شعر:اسماعیل تقوایی