با درود سلام به ارواح پاک وطیبه شهدای عزیز وبا آرزوی موفقیت و سلامتی برای هموطنان عزیزم پنجشنبه ۱۴۰۲/۰۱/۳۱ جهت شرکت در یک مراسم تشیع جنازه راهی کوهدشت شدم قبل از رفتن تصمیم گرفتم یک ساعت زودتر آنجا برسم که برم زیارت شهیدان و یادی کنم از همرزمان شهیدمان به محض ورود به گلزار شهدا وقتی وضعیت گرد وغبار نشسته برروی مزار این عزیزان که روزی خود مدیر یا فرمانده بودند و در این دنیای فانی عزیز خانواده ای بودند را مشاهده کردم تنها چیزی که توی ذهنم موند اینکه شهدا شرمنده ایم درکنار این گلزار قبوری را مشاهده کردم که سنگهای بزرگ و دهها میلیونی روی دلشان گذاشته بودندوخانواده آنها بر سر مزارشون آمده و با سطلهای آب آنها را شستشو و نظافت میکردند اما شهدای مظلوم ما که دیگر در این دنیا به ندرت پدران ومادرانشان در قید حیاط هستند مظلومانه در دل خاک آرمیدندگاهی پیشکسوتی یارزمنده ای را می دیدم که با حسرت بر سر مزار شهیدان حاضر می شدند و فاتحه ای قرائت میکردند راستی حق شهدا این بود که خیلی زود فراموش شوند در کنار گلزار شهدا شاهد تشیع جنازه ای بودم که مجری یا مداح مراسم با قرائت اسم مدیران بویژه شهردار و اعضای شورای شهر از آنان تشکر میکرد و دریغ ار حضور مردم و مسئولان کوهدشت برای حضور در مزار این عزیزان امیدوارم پیشکسوتان جهاد وشهادت کوهدشتی با ایجاد گروهای جهادی حداقل هفته ای یکبار در گلزار شهدا حضور پیداکرده وضمن گرامیداشت یاد وخاطره شهدا نسبت به غباررویی گلزار شهدا اقدام نمایند تا در اون دنیا شرمنده همرزمانمان نباشیم احمدبیرانوند