در نظر بگیرید که یک مملکت پهناور و بسیار پیشرفته و مقتدر، سلطانی دارد که در اوج قدرت و ثروت و اقتدار است و تمام مملکت متعلق به شخص اوست. این سلطان دارای خانواده ای پر جمعیت است و چون مردمش را خیلی دوست دارد، فرزندان خود را در کاخ سکونت نداده، بلکه به طور پراکنده در بین همه مردم در همه جای کشور پخش نموده و زندگی فرزندانش مثل زندگی مردم عادی است: همان چیزی را می پوشند که مردم می پوشند؛ همان چیزی را میخورند که مردم می خورند، از طریق همان شغلهایی گذران زندگی میکنند که بقیه مردم انجام میدهند؛ با همان مشکلاتی مواجه هستند که بقیه مردم با آن مشکلات مواجهند؛ و دربار سلطان هیچ فرقی بین آنها و سایر مردم قائل نمی شود. آیا این "عدم تفاوت با بقیه مردم" باید باعث شود که مردم از شأن این افراد که فرزندان سلطان و عضو خانواده سلطنت هستند غافل شوند و آنها را همچون خود افرادی عادی بپندارند؟ آن سطان، خاتم انبیاء، محمد مصطفی (ص) است و آن شاهزادگان، سادات عظیم الشأن هستند.