هدایت شده از هیئت حجت بن الحسن
استاد الهی: ✨ راه و روش من بايد به گونه‌ای باشد که امام‌ زمان علیه السلام اراده‌ی خود را از من مخفی نکند و به من بفهماند که من اين را از تو می‌خواهم. ✨ اگر بفهمی که بايد نهی از منکر کنی، ولي اين کار را انجام ندهی، حضرت ديگر چيزی به تو نخواهد گفت. اگر توجهی به اراده‌ی امام نکردی، حضرت ميیفرمايد: ما يک مرتبه به او تذکر داديم که بايد نهی از منکر کند، ولی توجهی به اراده‌ی ما نکرد! معلوم مي‌شود که وجود او، ظرفِ اطاعتِ ما نيست، بلکه ظرف اطاعت هوس است. ✨ حضرت مي‌فرمايد: در يک موقعيت به او گفتيم: سکوت کن و چيزی نگو، ولی او سکوت نکرد و سِرّ ما را بيان کرد و لذا از ظرف اطاعت ما خارج شد و به درد ما نمی‌خورد. او فهميد که بايد به پدر خود احترام کند و ما هم همين را از او می‌خواهيم، ولي از اراده‌ی ما اطاعت نکرد. چنين شخصی به کار ما نمی‌آيد و بايد برود. ✨ انتظار شما از دست‌تان اين است که هر چه شما فکر کرديد را انجام دهد و اگر اراده کرديد که کليد را به سمت راست بچرخاند، همين کار را بکند، نه اين‌که بر خلاف اراده‌ی شما عمل بکند. حال اگر يک دست چندين مرتبه اشتباه کند، آيا باز هم می‌شود به آن اعتماد کرد؟! خدا و پيغمبر هم از شما چنين انتظاری دارند که در ظرف اطاعت آنها باشيد. ✨ اگر مغز شما به دست‌تان دستوری بدهد، ولي دست اطاعت نکند، شما چنين دستی را نمي‌پذيريد. خدا هم وقتي به يک نفر دستوری مي‌دهد و او اطاعت نمي‌کند، خدا هم او را نمی‌پذيرد. ✨ دستورات خدا به عناوين مختلف، برای ثابت کردن اطاعت شماست. خدا مي‌گويد: وقتی وضو می‌گيری، آب را از اينجا بريز، ولی تو می‌گويی که من می‌خواهم از کمی بالاتر آب را بريزم! اين کار به دستور خدا نيست، بلکه به دستور خودِ توست. خدا می‌خواهد به تو ثابت کند که مطيع او هستی يا نيستی. شما با اين وضو می‌فهميد که مطيع خدا هستيد يا نيستيد. يا دستور می‌دهد: فلان ساعت از صبح بلند شو و نماز بخوان. شما می‌گويی: چه فرقی می‌کند که من دو ساعت ديگر نماز صبح را بخوانم؟! خدايا! مگر تو به من نمی‌گويی که نماز بخوانم؟ من هم نماز می‌خوانم، ولی دو ساعت بعد! يا مثلاً آيا می‌شود بگويی: خدايا! من در نماز به جای سوره‌ی حمد، سوره‌ی بقره را مي‌خوانم و از من حمد نخواه! آيا چنين چيزی مي‌شود؟! خدا عمداً حمد را در اين قسمت از نماز قرار داده است تا خودت را امتحان کنی و ببينی که حرف خدا را گوش مي‌کنی يا نه. ✨ تمام دستورات خدا همين‌طور است. رکوع و قيام و ... همه برای امتحان بندگی و اطاعت شماست. خدا در نمازجمعه دو قنوت قرار داده است و اگر اين‌طور نخوانی، ديگر نماز جمعه نخواهد بود. در همه جا شما را امتحان می‌کند و بعد هم راجع به پول می‌گويد: اگر پول شما زياد آمد، بايد خمس آن را بدهی. بعضيیها وقتي به اين دستور مي‌رسند، می‌گويند: خدايا! تا به حال هر چه گفتی، درست است، ولی اين دستور را برای ما در نظر نگير! يا وقتي به روزه‌ی ماه رمضان می‌رسد، مي‌گويد: خدايا! مرا از روزه گرفتن معاف کن! قرار ما در اين دنيا بر اين است که  مطيع خدا بشويم، ولي با اين روش نمي‌شود بندگي خدا را کرد. @ostadelahi