خاطرات همسر شهید تندگویان در همان روزهای ابتدایی اسارت شهید تندگویان، شهید رجایی به خانه ما آمد و پس از احوالپرسی و جویا شدن حال بچه‌ها گفت عراقی‌ها حاضرند محمد جواد را در قبال آزادی 8 تن از خلبان‌های عراقی آزاد کنند. من در پاسخ ایشان گفتم اگر هم بنده این شرط را بپذیرم خود آقای تندگویان نمی‌پذیرد که در قبال آزادی‌اش، کسانی آزاد شوند که می‌خواهند پس از بازگشت به کشورشان دوباره مردم بی‌گناه ما را بمباران کنند. او در دوران اسارت واژه صبر را تفسیر کرد و با کوچک کردن دشمن، در چشم‌ها «بزرگ» نشست. رژیم بعث صدام که بویی از انسانیت نبرده بود پس از شکنجه‌های بسیار برخلاف تمامی مقررات بین‌المللی وی را به شهادت رساند و پیکرش پس از 11سال در 25 آذر سال 1370 در حالی که هنوز آثار شکنجه و شکستگی روی آن پیدا بود به ایران منتقل و به خاک سپرده شد. شهادت شهید تندگویان شعله‌ای را در ضمیر جان‌ها افروخت که هرگز خاموشی نخواهد گرفت. امروز نام روشن شهید «تندگویان» با هویت انقلاب و واژه مقاومت، گره خورده و تصویرش یادآور شخصیتی است که حماسه ایثار و مقاومت نسل خمینی(ره) را روایت می‌کند. هیچ کس نمی‌داند که «جواد» در زندان‌های مخوف بغداد چه بر سرش آوردند و چه شکنجه‌هایی را تحمل کرد، اما همه می‌دانند که او انسان والایی بود که مصداق «مهاجرا الی الله» بود و برازنده آنکه در قامت یک قهرمان ملی تقدیر شود. #مردان_خدا 📿 @mardane_khoda