دیروز اتفاقی این کتاب را در کتابخانه‌ی استاد بزرگوار شیخ حامد کاشانی حفظه الله مشاهده کردم: تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب تصنيف أبو الحجاج يوسف بن سليمان المعروف بالأعلم الشَّنتَمَري (٤٧٦ ق) این اثر مهم در شرح شواهد الكتاب سیبویه نگاشته شده است. مرحوم صاحب عبقات در مجلد حدیث غدیر در بحث از معنای لفظ "مولی" به این مصدر مهم و کمیاب استناد می‌کند: اما تفسیر ابو الحجّاج يوسف بن سليمان شَنتَمَري، مولی را بأولى پس در کتاب تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب که در آن شرح ابیات کتاب سیبویه نموده، و املای آن در سنه‌ی ستّ وخمسين وأربعمائة برای معتضد بالله أبي عمرو عباد بن محمد بن عباد نموده و نسخه‌ی عتیقه‌ی آن که ابراهيم بن علي المغازلي برای خود نوشته، چنانچه در آخر آن مذکور است: وكان فراغ هذه النسخة في شهر صفر من سنة تسع عشرة وخمسمائة وكتب إبراهيم بن علي المغازلي لنفسه بيده بمدينة فاس والحمد لله رب العالمين. پیش حقیر حاضر است گفته: ... (عبقات غدیر، ج ۸، ص ۱۲۵) نکته‌ی دیگر اینکه نسخه‌ای که نزد مرحوم صاحب عبقات بوده نزدیک به عصر مؤلف نگاشته شده و کهنتر از نُسَخی است که محقّق کتاب از آن‌ها بهره برده است.(رک: تحصيل عين الذهب، ط الرسالة، (مقدمة المحقق) ، ص ٤٧_٤٨) @mir_hamedhoseyn_110