روزگاری بدن من با شما همسایه بود!! حضرت در آخرین جملات خود می فرماید: إِنَّمَا كُنْتُ جَاراً جَاوَرَكُمْ بَدَنِي أَيَّاماً. من همسايه شما بودم كه مدتى جسمم با شما مجاورت داشت. ۱۴۹ نهج البلاغه. ✍آری آنچه شما از من دیدید تنها جسم بود و جسمانی! شما کجا و نفس و جان و روح علی بن ابی طالب کجا.. در ادامه می فرماید: غَداً تَرَوْنَ أَيَّامِي وَ يُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرَائِرِي وَ تَعْرِفُونَنِي بَعْدَ خُلُوِّ مَكَانِي وَ قِيَامِ غَيْرِي مَقَامِي. فردا که از میان شما رخت بربستم مرا خواهيد شناخت، و راز درونم را خواهيد دانست. پس از آن كه جاى مرا خالى ديديد و ديگرى بر جاى من نشست، مرا خواهيد شناخت.