هدایت شده از محمدرضا فرج زاده
💠🔹 به دليل اين‌كه در صدد شكافتن معناى حقيقى يا كنايى «ياسر» و «فالج» بوده، صدر اين كلام را ذكر نكرده است؛ ولى هرگاه به صدر آن در خطبۀ 23 باز گرديم معناى كامل و جامعى از اين گفتار حكيمانه به دست مى‌آيد، زيرا مى‌فرمايد: «هر گاه انسان مسلمان به دنبال كار زشتى كه از آشكار شدنش شرمنده شود نباشد و به كارى كه افراد پست آن را وسيلۀ هتك حرمت او قرار دهند دست نزند مانند مسابقه دهندۀ ماهرى است كه منتظر است در همان دورِ نخست پيروز گردد و سود وافرى ببرد بى‌آن‌كه زيانى دامان او را بگيرد»؛ (فَإِنْ‌ رَأَى أَحَدُكُمْ‌ لِأَخِيهِ‌ غَفِيرَةً‌ فِي أَهْلٍ‌ أَوْ مَالٍ‌ أَوْ نَفْسٍ‌ فَلا تَكُونَنَّ‌ لَهُ‌ فِتْنَةً‌ فَإِنَّ‌ الْمَرْءَ‌ الْمُسْلِمَ‌ مَا لَمْ‌ يَغْشَ‌ دَنَاءَةً‌ تَظْهَرُ فَيَخْشَعُ‌ لَهَا إِذَا ذُكِرَتْ‌ وَيُغْرَى بِهَا لِئَامُ‌ النَّاسِ‌ كَانَ‌ كَالْفَالِجِ‌ الْيَاسِرِ الَّذِي يَنْتَظِرُ أَوَّلَ‌ فَوْزَةٍ‌ مِنْ‌ قِدَاحِهِ‌ تُوجِبُ‌ لَهُ‌ الْمَغْنَمَ‌ وَ يُرْفَعُ‌ بِهَا عَنْهُ‌ الْمَغْرَم) 🔶 @Nahj_Et . 🌷 @shahid_farajzade