⚡️نگاه روسی: درباره برخی عواقب ناخوشایند آنچه در سوریه اتفاق می افتد، در صورت ادامه روندهای ناخوشایند فعلی حمله ترکیه و باکو به ارمنستان و تجزیه این کشور، ایجاد کریدور ترکیه و ناتو تا دریای کاسپین و محاصره ایران محتمل است: ۱. در صورت از دست رفتن حماه و پیشروی بیشتر به سمت حمص، تهدیدی برای پایگاه های نیروهای مسلح روسیه در حمیمیم و طرطوس ایجاد خواهد شد. درک این نکته مهم است که آنها نقش مهمی در استراتژی خاورمیانه ای و آفریقایی روسیه دارند. از دست دادن آنها نه تنها موقعیت فدراسیون روسیه در خاورمیانه را از بین می برد و توانایی ناوگان روسیه برای حضور در شرق مدیترانه را کاهش می دهد و لجستیک و نفوذ روسیه در رویدادهای آفریقا را نیز تضعیف می کند که عمدتاً به پایگاه هوایی حمیمیم متکی است و از طریق آن نیروهای نظامی روسیه در تعدادی از کشورها نیز تامین می شود. کسانی که در مورد اینکه چرا ما به این پایگاه ها نیاز داریم صحبت می کنند به سادگی نمی فهمند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. از دست دادن آنها به معنای باطل کردن استراتژی ما خواهد بود. درک این نکته مهم است که کارزار ما در سوریه فرصت‌های جدیدی با ماهیت اقتصادی و سیاسی را برای ما فراهم کرده است که ما فعالانه از آن، پس از آغاز پیمان آتلانتیک شمالی استفاده می‌کنیم تا راهبرد غرب در جهت انزوای دیپلماتیک و اقتصادی روسیه را نابود کنیم. آنچه در سوریه اتفاق می افتد تهدیدی برای این استراتژی است، بنابراین آنچه اتفاق می افتد به ما بستگی دارد. سوال دیگر این است که چگونه می توان این روندها را معکوس کرد. ۲. گسترش منطقه تحت کنترل شبه نظامیان در سوریه و تهدید احتمالی برای ساختار حکومت اسد در سوریه، ضربه ای جدی به ایران و پروژه کریدور زمینی راهبردی آن - ایران، عراق، سوریه، لبنان است که ایالات متحده و اسرائیل مخالف آن هستند. مبارزه غرب با کشاندن ایران به عملیات زمینی تمام عیار در سوریه برای حفظ دولت اسد و قطع کریدور زمینی می تواند برای گسترش بیش از حد دامنه فعالیت نیروهای ایران و تلاش برای تضعیف نفوذ آن در لبنان و عراق استفاده شود. ۳. در عین حال، با توجه به مشغله روسیه در اوکراین و گرفتاری ایران در سوریه و عراق، به احتمال زیاد برای یکی دو ماه آینده احتمال تشدید جنگ در قفقاز جنوبی با هدف تجزیه ارمنستان و نیز تسخیر جنوب ارمنستان و کنترل سیونیک توسط باکو و ترکیه وجود دارد. روسیه به شدت مشغول است، ایران که برای مقابله با تصرف جنوب ارمنستان، تهدید به واکنش در برابر باکو کرده بود، مشغول است. از طرف دیگر پاشینیان مرزبانان روسی را بیرون می راند و از سازمان پیمان امنیت جمعی خارج می شود. در صورت وقوع درگیری نظامی، هیچ کس برای کمک به ارمنستان وجود نخواهد داشت. در نتیجه باکو منطقه دیگری را تسخیر کرده و ارتباط مستقیم آن با نخجوان ممکن خواهد شد و ترکیه از طریق کریدور نخجوان به باکو به دریای کاسپین دسترسی خواهد داشت. وقایع گرجستان ممکن است بخشی از عملیات آمادگی برای تقسیم آتی ارمنستان باشد، به طوری که تا زمان شروع رویدادها، یک دولت کاملاً غربگرا و ضد روسیه در تفلیس مستقر شده و ارمنستان کاملاً منزوی شود. با در نظر گرفتن تغییر دولت آینده در ایالات متحده و فشار زمانی آشکار به دولت بایدن، اکنون اجرای همه این "پروژه ها" به سرعت تسریع خواهند شد. سوریه فقط یکی از نشانه های آغاز این تحولات است. https://t.me/boris_rozhin https://t.me/+SV6YYFA0zX1kOGZk