♦️گزارش چهل و ششمین جلسه علنی مجلس دوازدهم (یکشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۳) به روایت امیر حسین ثابتی ( نماینده تهران) از قبل اعلام شده بود که از یکشنبه، سلسله جلسات بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۴ در صحن شروع خواهد شد. به همین خاطر رییس جمهور و سایر وزرا نیز به مجلس آمدند تا درباره بودجه سال بعد صحبت کنند. حدود ساعت ۸.۱۵ جلسه آغاز شد و تقریبا تا دو ساعت، غیر علنی بود. غیرعلنی بودن جلسه نیز به درخواست رییس جمهور بود و خود پزشکیان در سخنانش گفت که در جلسه غیر علنی راحت تر میخواهد حرف بزند. ابتدا همتی وزیر اقتصاد پشت بلندگو رفت و به قدری سیاه صحبت کرد که با اعتراض های پیاپی نمایندگان مواجه شد. تا جایی که مجبور شد کمی زودتر صحبتهایش را جمع بندی کند و بخش زیادی از نمایندگان به او اعتراض کردند و حتی از صحبتهایش عصبانی شده بودند. بعد از او نیز خود پزشکیان پشت تریبون رفت و حرفهایی زد که چون در جلسه غیرعلنی بود، از بیان جزییات معذورم اما تیترش «نمیشود و نمی توانیم» بود. دلم برای کسانی که به او رای دادند چون فکر می کردند کاری بلد است انجام دهد سوخت. و البته بیشتر دلم برای تمام ملت ایران سوخت چون در نهایت خشک و تر با هم می سوزند. وسط سخنان پزشکیان هم چندبار نمایندگان اعتراض کردند و فریاد زدند پس چرا رئیس جمهور شدی؟ سپس پورمحمدی رییس سازمان برنامه و بودجه نکاتی را مطرح کرد که بخشهایی از آن اصلا ربطی به اقتصاد و حوزه مسئولیتش نداشت، بلکه بیشتر یک بیانیه سیاسی بود و آن هم با اعتراضهای مداوم نمایندگان مواجه شد. سپس تاجگردون رییس کمیسیون تلفیق نکاتی را مطرح کرد که در برابر سخنان سیاه دولتی ها، صحبتهای سفید! و بهتری حساب می شد و در نهایت نیز رییس مجلس سخنانی را مطرح کرد که بخشهایی از آن، پاسخ به ما نمی توانیم های دولتی ها بود و حرفهای درستی هم بود.