واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب -بخش سی و یکم 🔰 لودگی به جای کمدی در سینمای دفاع مقدس #سعید_مستغاثی 🔸اما در این میان، سینمای دفاع مقدس دچار یک نوع آسیب و بهتر بگوییم آفت نیز شد و آن در حیطه نگاه کمدی و فانتزی و انتقادی نسبت به این نوع سینما اتفاق افتاد. اگرچه در سینمای جنگ دنیا بسیار باب است، اما سینمای دفاع مقدس با احتیاط قدم به حیطه آن گذارد. چراکه دفاع مقدس مردم ایران اساسا با جنگ‌های متعارف و رایج‌، تفاوت ماهوی داشت. بنابراین سینماگران دفاع مقدس با حفظ احترام به‌ شأن و منزلت آن ایمان و باور اسلامی، روی به انتقاد و طنز و شوخی با دفاع مقدس آوردند، البته در همان سطح و اندازه‌ای که خود رزمندگان به آن عادت داشتند و در جبهه‌ها انجام می‌دادند. 🔸«لیلی با من است» اولین گام بود که در سال 1375 به روی پرده رفت. اما در دهه 80 این روند، سیر شتابداری به خود گرفت و بعضا به ورطه افراط افتاد تا آنجا که اصل دفاع مقدس را نیز زیر علامت سؤال برد. فیلم‌هایی همچون «پیک نیک در میدان جنگ»، «طبل بزرگ زیر پای چپ» و «آن سوی رودخانه» (که اساسا فیلمی ضد دفاع مقدس بود) و...از آن جمله بودند. دو قسمت اول فیلم «اخراجی‌ها» نقطه عطفی در این سری فیلم‌ها بود که با رعایت شئونات و منزلت اعتقادی ساخته شد و نگاهی تازه به مایه‌های طنز در دفاع مقدس داشت. 🔸اما همچنان‌که همواره در تاریخ سینمای ایران، موفقیت‌ها، سودجویان را به فکر تقلید و کپی نمودن انداخته، فیلم «اخراجی‌ها» نیز به همین سودجویی دچار شد. متاسفانه در این راه، صداقت و سادگی برخی از فیلمسازان نیز مورد سوءاستفاده قرار گرفت و با صرف هزینه‌ای هنگفت، فیلم‌هایی سراپا توهین و تحقیر ارزش‌ها و باورهای دفاع مقدس مانند «زمهریر» جلوی دوربین رفت که سیاست‌های نامشخص و به قولی شبه لیبرالی مسئولین سینمایی دولت دهم نیز در شکل گیری‌اش بی‌تاثیر نبود... #تصویر_روز https://kayhan.ir/fa/news/285666 @Kayhan_online