شهید مطهری حدیثی درباره آخر الزمان از امام محمد باقر علیه‌السلام مطرح می‌کنن که خیلی حدیث تکان‌دهنده‌ای هست در آخرالزمان مردم ریاکاری پیدا می شوند، که دائما آیه قرآن و دعا میخوانند، اظهار مقدّس مَآبی می‌کنند، یک مردم تازه به دوران رسیده احمقی هستند که تنها چیزی که این مقدس مآب ها به آن اعتنا ندارند امر به معروف و نهی از منکر است ین ها تا مطمئن نشوند که امر به معروف و نهی از منکر "کوچکترین ضرری" به ایشان نمی زند، به آن تن نمی دهند. دائما دنبال این هستند که یک راه فراری برای امر به معروف و نهی از منکر پیدا بکنند، یک عذری بتراشند که خب دیگر نمی شود، دیگر ممکن نیست!!! نماز و روزه هایشان را خوب انجام می‌دهند، دنبال آن عبادت‌هایی هستند که نه به جانشان، نه به مالشان و نه به حیثیتشان ضرر میزند (مثل نماز و روزه) اما اگر وظیفه‌ای ضرری به جایی میزند دیگر آن را قبول ندارند.اگر نماز هم روزی به کارشان یا حیثیتشان یا جانشان ضرر می زد "نماز را هم رها می کردند" همانطور که رها کردند عالی ترین و شریف ترین فریضه ها را. (۵)مجموعه آثار، جلد ۱۷،ص۳۰۷ اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنیم، همه اعمال ما رفته رفته سست میشه... امر به معروف و نهی از منکر فراموش شد در نتیجه همونطور که دارید در جامعه میبینید گناه ها داره روز به روز زیادتر میشه فسادها داره روز به روز بیشتر میشه دزدی و غارت بیت‌المال داره روز به روز بیشتر میشه چادری ها دارن روز به روز کمتر میشن مساجد دارن مملو از جمعیت غیر جوان میشن