🇮🇷🚩هوالعزیزالجبّار🚩🇮🇷 سه مزیت جنگ جهانی اوّل برای خانواده روتشیلد| در بخشهای قبلی، روند اوجگیری شبکه خاندان یهودی روتشیلد در اروپا و آمریکا و نهایتاً تسخیر فدرال رزرو تشریح شد، سپس دیدیم جنگ اوّل جهانی برای این خاندان سه مزیت عمده و مهم دربرداشت:  مزیت اوّل: بهره‌برداری از کانال تکنیک قدیمی ایجاد بدهی برای طرفین درگیری مزیت دوّم: گرفتن موافقتنامه رسمی از انگلستان برای تشکیل سرزمین اسرائیل مزیت سوّم: نابود کردن پوند استرلینگ بریتانیا که طی یک قرن، ارز جهان‌روا بود و جایگزینی آن با دلار یکی از فواید جنگ اول سست شدن پایه‌های پوند استرلینگ، برای جایگزینی «دلار» با این ارز قدرتمند بود. در قرن نوزدهم، پونداسترلینگ بصورت گسترده در خارج از بریتانیا به‌عنوان ارز مرجع جهانی پذیرفته شده و مورد استفاده بود و پایداری و ثبات این ارز طی بیش از یک قرن ادامه داشت. تنها یک جنگ تمام‌عیار به طرفیت انگلیس می‌توانست شیشه عمر این ارز را بشکند. لذا بریتانیا با فاصله کوتاهی از تشکیل فدرال رزرو، در سال 1914 میلادی درگیر جنگ اول شد. در این سال به‌دلیل ناپایداریهای اقتصادی ناشی از جنگ اول، انگلستان در اثر انتشار بیش از حد اسکناس و عدم وجود طلای کافی، به‌ناچار نرخ برابری استاندارد طلا با پوند استرلینگ را متوقف کرد؛ به این معنا که اعلام شد پوند استرلینگ دیگر مقدار استاندارد و معینی از طلا را نمایندگی نمی‌کند. البته پس از جنگ، باز هم انگلستان تلاش کرد پوند استرلینگ را به نرخ استاندارد و برابری آن با طلا بازگرداند، اما باز هم در 21 سپتامبر 1931، در پی مشکلات ناشی از رکود بزرگ ارزش آن ۲۵ درصد کاهش یافت. همین نوسانات و ناپایداریهای ارزِ مبنای انگلیسی، بهانه‌ای شد تا تحولات مهم بعدی رقم بخورد. در سال 1944 در برتون وودز هیئت آمریکایی، به رهبری یکی از اعضای شبکه یهود به نام هری دکستر وایت که از دانشمندان یهودی علوم مالی و فارغ‌التحصیل هاروارد بود، ناپایداری پوند استرلینگ طی سه دهه را بهانه کرد و با تضمین نرخ برابری هر اونس طلا با ۳۵ دلار و با استفاده از فشار ناشی از بدهیهای اروپا به شبکه بانکداران روتشیلد و فدرال رزرو، پوند را از رده خارج کرد و حاکمیت اختاپوسی دلار را به‌عنوان ارز مرجع جهانی و به نفع فدرال رزرو به تصویب رساند. رکود بزرگ در سال 1929 و در پی سقوط یا کاهش آنی ارزش سهام وال استریت رخ داد؛ این سقوط ناشی از شوکی بود که متمولان و صحنه‌گردانان وال استریت – خصوصاً صاحبان فدرال رزرو - بر این بازار وارد کردند. دو ماه پیش از پنج‌شنبه سیاه فدرال‌رزرو عرضه‌ پول را محدود کرد، سپس در 24 اکتبر، بانکداران بزرگ نیویورک همزمان طی ۲۴ ساعت از کارگزاران درخواست وصول مطالبات آنی کردند. این به معنی نیاز شدید به نقدینگی در شرایط کاهش عرضه و در نتیجه هجمه برای فروش سهام بود. اندکی قبل، غولهای وال استریت – مانند جان دی راکفلر، جی. پی. مورگان پسر، جوزف کندی، برنارد باروخ و دیگران از این بازار خارج شده بودند. بنابراین در شوک افزایش عرضه، بازار سقوط کرد. لوئیس توماس مک‌فادن در سالهای طولانی و حساس 1920 تا 1931ریاست کمیسیون بانکداری و ارز کنگره آمریکا را بر عهده داشت، وی جزو متخصص‌ترین سیاسیون در این حوزه بود که منتقد جدی فدرال رزرو به شمار می‌رفت، وی سه بار مورد سوءقصد قرار گرفت و نهایتاً در سوم اکتبر 1936بوسیله زهر کشته شد. مک‌فادن در تاریخ 10 ژوئن 1932 در سخنرانی ۲۵ دقیقه‌ای در کنگره - که فایل آن هنوز موجود است - آشکارا بیان کرد: این مسئله به هیچ‌وجه اتفاقی نبود و رویدادی به‌دقت برنامه‌ریزی شده به شمار می‌رفت …بانکداران بین‌المللی به دنبال ایجاد شرایطی از یأس و ناامیدی بودند تا خود را زمامداران امور نشان دهند. ✍ عبدالرضا طالقانی؛ پژوهشگر مؤسسه احیاگران تمدن فاخر لینک بخش ۱۰ بحث مرتبط حرام خواری سیستماتیک ----------------------------❀○❀--------------------------- 🆔️ @zohor313iran 🆔️ https://eitaa.com/joinchat/2461138948Cdf2697a104