🔴
آییننامه سخن گفتن
ما یک اخلاق و عرفان داریم که بعضیها به دنبال همین هستند. لذت بردن از محافل عرفانی. یک نوع دومی داریم که به فرد یاد میدهند چطور میشود عارف شد. تمام بایدها و نبایدها. اعتقاد من به این نوع دوم است. حکمت ۲۸۹ به همین دلیل انتخاب شده است.
3⃣
سخن گفتن ضابطههایی دارد. انرژیهای مختلفی از فرد آزاد میشود با گفتار. کتاب آقای فقیه ایمانی در این زمینه خواندنی است. آییننامه گفتار است و تولید خطا و گناه و اثمها و معصیتها.
محرومیت میآورد. در هر جلسهای که بدون ضرورت خیلی حرف زدم وقتی خارج شدم تیرگی احساس کردم. ولو گناه نبود ...
🔹از طرفی هم گاهی یک حقیقی است دارد پامال میشود باید زبان باز شود. وَقولوا قَولًا سَديدًا. حرف استوار بزنید. در بحث تبیین و بحث امر به معروف و نهی از منکر هم لازم است.
و گر بینم که نابینا و چاه است
اگر خاموش بنشینم گناه است
🔸 حضرت فرمودند برادر الهی من اکثر دوران روزگارش خاموش بود. اگر حرف میزد کاری میکرد که بقیه ماستها را کیسه میکردند. کسی که کم صحبت کند وقتی زبان باز کند خیلی به او توجه میشود. گاهی باید همینکار را کرد.
کام تشنه پرسشگران را سیراب میکرد. ائمه این گونه بودند.
4⃣
این برادر خدایی من ضعیف مستضعف بود. یعنی چه؟ گاهی او را در موضع ضعف قرار میدادند. در ظاهر ضعیف به نظر میرسید اما شیر نبرد بود. غذا کم میخورد. بعضیها فکر میکنند با پر خوری آدم قوی میشود. نخیر، تغذیه درست و تحرک و ورزش لازم است.
🔹 نگویید چرا برای انتظار ظهور این بحثها را میکنید. نظر من نیست نظر علی ابن ابیطالب است. سید جمال الدین اسدآبادی که رفت مصر یارانی را جمع کرد و آییننامه خودسازی نوشتند. اینها ما را عارف میکند. ترک محرمات و انجام واجبات. در بدنسازی هم همینطور است. باید اصولی رعایت شود. اگر این اصول رعایت شود عطش پدید میآید.
🗓 شنبه ۲۳ تیرماه ۱۴۰۳
#سخنرانی
#دهه_اول_محرم
@Keshtitoofanha