آرامش که باشد، همه چیز هست. آرامش یعنی من کافی‌ام، تلاش‌های من کافی‌ست، آدم‌های جهان من کافی‌اند، و جهان من کافی‌ست. آرامش یعنی چه خوب که حضور دارم و می‌شنوم و احساس می‌کنم و با چشم‌های خودم به جهان نگاه می‌کنم، به آبی آسمان و سبزیِ درخت و شلوغیِ خیابان و عبور و مرور آدم‌ها... آرامش یعنی زندگی را سخت نگرفته‌ام و در دل اضطراب‌های گاه‌گاهم، هنوز خوبم و هنوز می‌خندم... آرامش یعنی مرا میان همین دلخوشی‌های ساده رها کنید، من خودم خوشبختی را یا خواهم‌ساخت، یا پیدا خواهم کرد... 📚 کتاب بخوانیم 🪴 👇 @ketabebaz لینک ما را به دوستانتون هدیه بدهید.