#یک_قاچ_کتاب 📚📚📚 📕کتاب "وقتی نیچه گریست" 🖋 به قلم اروین یالوم رو به تازگی تموم کردم. 📖 صفحه ۱۳۵ اون به زیبایی نوشته بود؛ + انسان، دوستان خود را سخت‌تر از دشمنان می‌بخشد.🤔 📖 صفحه ۱۱۶ نوشته بود: "نمی‌دانم چرا ترس، شب‌ها به سراغ انسان می‌آید. بیست سال نادان بودم، ولی امروز می‌دانم که ترس، در تاریکی ایجاد نمی‌شود، بلکه مانند ستارگان، همیشه حضور دارد، ولی در نور روز، به چشم نمی‌آید". 📖 صفحه ۱۵۳ نوشته بود؛ "داستایوفسکی می‌نویسد: بعضی از مطالب را نباید جز برای دوستان بر زبان آورد؛ بعضی از مطالب را حتی برای دوستان نباید بر زبان آورد؛ و در نهایت بعضی از مطالب را حتی برای خویشتن نباید بر زبان آورد". 📖 صفحه ۶۵ نوشته بود؛ "برملا کردن همه رازهای فرد برای سایر افراد، مقدمه‌ای برای خیانت کردن است و خیانت کردن هم نفرت به دنبال دارد، درست نمی‌گویم؟". 📖 صفحه ۱۸۴ نوشته بود؛ "اگر نتوانیم تنهایی را در آغوش بگیریم، از فرد دیگر به عنوان سپری در مقابل تنهایی استفاده خواهیم کرد. اگر کسی بتواند بدون نیاز به حضور فردی دیگر، مثل عقاب زندگی کند، توانایی عشق ورزیدن دارد. فقط در این شرایط، بزرگ شدن طرف مقابل برای او مهم است". 📖 صفحه ۱۵۸ نوشته بود؛ "مونتنی در مقاله‌ای در مورد مرگ، توصیه می‌کند باید در اتاقی زندگی کرد که پنجره‌ای مشرف بر گورستان داشته باشد. معتقد است که این منظره، ذهن انسان را روشن و اولویت‌های زندگی را تعیین می‌کند. گورستان بر تو هم چنین تأثیری می‌گذارد؟". 📖 صفحه ۲۱۱ نوشته بود؛ "برای تربیت فرزندان، اول باید خود را بسازی، وگرنه فرزندانی فقط برای برآوردن نیازهای حیوانی، گریختن از تنهایی یا پر کردن حفره‌های وجود، به دنیا آورده‌ای". 📚 کتاب بخوانیم 🪴 👇 @ketabebaz لینک ما را به دوستانتون هدیه بدهید.