بخش‌هایی از کتاب  رونی یک پیانو قورت داده «وزنم ۵۰ کیلو است و قدم به ۱۶۵ سانتی‌متر می‌رسد. سر و شکلم ترکیبی است از یک گوزن وحشی خشمگین و یک اسب رام مزرعه، با روحیه‌ای حساس و شکننده. موهای همیشه کوتاهی دارم که لایه‌لایه می‌شود و موج‌هایش توی هم می‌افتد. دوستش دارم و گاهی وسط حرف زدن چند طره مو جدا می‌شود و جلو چشم‌هایم را می‌گیرد و با این که می‌دانم بعضی‌ها را که زل زده‌اند توی صورتم اذیت می‌کند، اما به عمد می‌گذارم همانطور تاب بخورند. بابا می‌گوید نردبان دزدها. با انگشت می‌زند روی سرم و می‌گوید: «چی اینجا پنهون کردی که ما نمی‌بینیم اما دزدا رو به هوس میندازی از این نردبون بکشن بالا؟» بعد رو به من و شاهرخ می‌گوید: «مال من یه گنجه که دزدای دریایی دنبالشن، مال شما رو نمیدونم..... خخخ.» و نخودی می‌خندد.»