🔴 دولت بنگاه‌دار یا دولت سیاست‌گذار؟! 👤 🔹 مؤلفه‌های بسیاری را از وضعیت صنایع در دهه ۹۰ می‌توان استخراج نمود که باعث شده است تا دیروز رهبر معظم انقلاب بگویند حقاً و انصافاً خرسندکننده نیست؛ از سرگردانی در راهبرد صنایع تا قوانین بی‌ثبات و مقررات غیرقابل‌پیش‌بینی، از دوران انتظار برای رفع تحریم تا شرطی شدن اقتصاد و صنعت به تکانه‌های گاه‌وبیگاه سیاسی و بین‌المللی. 🔸 اما سؤال این است که راهکار پایان دادن به این مشکلات صنعت سوز و اقتصاد برافکن چیست؟ ✅ پاسخ: راهکار مشخص است؛تدوین نقشه راهبردی صنعت کشور . 🔹 لذا در این زمینه چند نکته باید مد نظر باشد: 1️⃣ نبود راهبرد و نقشه راه در صنعت ایران عامل اصلی خرده‌فروشی، خام فروشی، فعالیت جزیره‌ای، آسیب‌پذیری از تکانه‌های سیاسی و بین‌المللی و ... است. 2️⃣ علت رشد کشـورهایی چون کره جنوبی، مالـزی، چین و ... برنامه‌ریـزی و سیاسـت‌گذاری‌های مناسـب جهـت تولیـد کالاهای بـا ارزش‌افزوده بـالا و بیشینه‌سازی اقتصادي، بر زنجيره ارزش داخلي بوده است. 3️⃣ دولت زمانی می‌تواند در این حوزه موفق جلوه کند که از نقش بنگاه‌داری به توانمندساز،‌ پشتیبانی‌کننده، هماهنگ‌کننده، پایشگر و هدایتگر، تغییر مسیر دهد. 4️⃣ اگـر قوه مجریه سیاست‌گذار قوی باشـد، نتایـج آن می‌تواند بـه حصـول منافـع فراگیـر ملـی، بهبـود فضـای کسب‌وکار، رونـق اقتصـادی و درنهایت افزایـش رفـاه اجتماعی بینجامد. 5️⃣ تدوین یک نقشه راهبردی برای صنعت می‌تواند موجب ارتقاي سطح كيفيت محصولات در سطح جهاني، دستيابي به دانش فني و فناوري‌هاي جديد، حداكثر استفاده از توان داخلي،‌ ارتقاي بهره‌وري و ... گردد. 6️⃣ لذا اصلی ترین وظیفه دولت جدید تدوین همین نقشه راهبردی است تا گره از پای افسران دفاع مقدس تولید بگشاید. ➖➖➖➖➖➖➖ 📡 بهترین تحلیل‌های روز را در خیابان انقلاب بخوانید.👇 @kh_enghelab