یه دانشجوی معمولی دوره کارشناسی حقوق بین الملل هم میدونه که یه بخش مهم در مذاکرات موافقت نامه ها و معاهدات بین المللی ، زبان نوشتاری متن اون هست . تا جاییکه خیلی موقع ها برای جلوگیری از تفاسیر اشتباه از متن اون ، دوزبانه میبندن متنش رو .
یه زمانی یه وزیرخارجه داشتیم که ادعای دکترا داشتنش و زبان بلدیش گوش فلک رو کر کرده بود اما اندازه یع دانشجوی جزء ، شعور حقوقی نداشت که لااقل معنای درست واژه هارو موقعی که داره توافق میکنه بدونه یا بپرسه مطمئن شه !
بعد تازه وقتی برگشت ایران ، به زور دوزاری کج و کوله اش رو انداختن که اصلا اون واژه معنیش لغو تحریم نیست بلکه تعلیقه !
اون موقع البته این رسانه ها لال بودند .