┄┅═══✼✼═══┅┄ شهید محمدحسن دهقانی به گفته همرزمانش به معروف بود. از دوستان و همرزمانش کسی اخم و او را ندیده بود. شاید این خندان بودن او به گریه‌های مستانه شبانه‌اش به درگاه الهی بر می‌گشت؛ گریه‌هایی که او را به آرامشی رسانده بود که فقط بر خلق خدا لبخند می‌زد. از مهارت‌های شهید دهقانی، تسلط بر هنر خطابه و سخنرانی‌های جذاب و گیرای‌شان بود؛ این هنر سبب شده بود جوانان زیادی از جلسات سخنرانی‌های‌شان استفاده کنند و با معارف (ع) مرتبط شوند. ایشان علاوه‌ بر آنکه احکام‌گوی حرم‌مطهر حضرت معصومه و نماز جمعه پردیسان بودند، سالیانی طولانی با مرکز ملی پاسخ‌گویی به مسائل شرعی ارتباط داشتند و برای روحانیون و طلاب علاقه‌مند، دوره‌های شیوه‌ بیان‌ برگزار می‌کردند. ┄┅═•°••⃟🕊⃟•°•═┅┄ شهید دهقانی که از خادمین حرم حضرت معصومه (س) و عاشقان مسیر بود، در وصیت نامه‌اش این عشق و ارادت دیده می‌شود. او در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: مرا در قم دفن کنید تا در پناه بی‌بی فاطمه معصومه (س) که سال‌ها جیره‌خوارش بوده باشم. مقداری تربت (ع) و مقداری از تربت را همراهم بگذارید. شاید مشمول آن‌ها شوم. همچنین دستمال مشکی اشکم که خدا قبول کند در همراهم بوده آن را هم همراه بگذارید. ╔═•__●°•🌷•°●__•══╗ @khadem_astan ╚══•__●°•🌷•°●__•═╝