#ستارگان_حرم #آیت_اللّه_العظمی_حاج_شیخ_میرزا_جواد_تبریزی_رحمة الله فرزند: حاج علی آقا ولادت: 1305ش/ 1344ق زادگاه: تبریز(آذربایجان شرقی) محل تحصیل و تدریس: تبریز، نجف، قم استادان: آیات عظام: سیّد محمّد حجت كوه كمره ای؛ سیّد حسین بروجردی؛ سیّد ابوالقاسم خویی؛ سیّد محسن حكیم؛ حاج سیّد عبدالهادی شیرازی رحمهم الله. شاگردان: آیات و حجج اسلام: مصطفی ملکی تهرانی رحمة الله؛ سیّد محمّد سعیدی؛ سیّد احمد خاتمی؛ شیخ محمدمهدی بروجردی. مقام علمی: آیت اللّه العظمی خویی رحمة الله پس از آگاهی از آغاز درس خارج ایشان در نجف، فرمودند: «میرزا جواد، فاضل و مجتهد مطلق است.» آثار: ارشاد الطالب؛ طبقات الرجال؛ صراط النجاة؛ الأنوارالإلهیة فی المسائل العقائدیة؛ التهذیب؛ أسس القضاء و الشهادات؛ فدک. ویژگی : ایشان از مراجع احیاگر فاطمیه علیه السلام بودند و در آن ایام با پای برهنه و پیاده، عزاداری می کردند. وی می فرمود: «من چهل سال است معنای تعطیلی را نفهمیده ام.» مسئولیّت ها و خدمات: عضویّت در شورای استفتای آیت اللّه العظمی خویی رحمة الله؛ فعالیت در نهضت اسلامی؛ حمایت های معنوی از رزمندگان در جبهه ها؛ پایه گذاری تشیّع در كركوک عراق؛ ساخت بیمارستان بقیة اللّه عجل الله تعالی فرجه الشریف قم. ایشان گریه کنندگان با معرفت در مصائب اهل بیت‏ علیهم السلام را از «بهشتیان» می دانست و می فرمود: «اگر مردم به یاد معاد باشند، كمتر گناه می كنند.» رحلت: سی ام آبان 1385 ش/ بیست و نهم شوال 1427 ق/ 80 سالگی آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع جنوب غربی ═‌༻‌۞💠۞༺═ @khadem_astan