🌷🌷مبحث ۱۳۳۶ دی ۱۴۰۲ شمسی با نام خدا و عرض سلام و آرزوی فهم عمیق قرآن بر اساس اتقواالله و یعلمکم الله... بقره ۲۸۲ قرآن در کلام قبله ششم، معصوم یازدهم، 💞 امام نهم، حضرت جواد علیه السلام نیز در نامه ای که به سعد الخیر نوشت عاقبت رویگردانی از قرآن را اینگونه بیان کرده است: «کُلُ‏ أُمَّةٍ قَدْ رَفَعَ‏ اللَّهُ عَنْهُمْ عِلْمَ الْکِتَابِ حِینَ نَبَذُوهُ وَ وَلَّاهُمْ عَدُوَّهُمْ حِینَ تَوَلَّوْهُ» هر جماعتى چون کتاب (قرآن‏) را کنار نهند، خدا علم کتاب را از ایشان مى‏ گیرد و چون دشمن خود را دوست بدارند، او را بر آنان فرمانروا خواهد کرد. سپس ایشان به دو نمونه از نمونه‏ هاى رویگردانی از قرآن اشاره می کنند: نمونه نخست: اداء حروف و تغییر دادن حدود آن «وَ کَانَ مِنْ نَبْذِهِمُ الْکِتَابَ أَنْ أَقَامُوا حُرُوفَهُ وَ حَرَّفُوا حُدُودَهُ فَهُمْ یَرْوُونَهُ وَ لَا یَرْعَوْنَهُ وَ الْجُهَّالُ یُعْجِبُهُمْ حِفْظُهُمْ لِلرِّوَایَةِ وَ الْعُلَمَاءُ یَحْزُنُهُمْ تَرْکُهُمْ لِلرِّعَایَةِ» از نمونه ‏هاى کنار نهادن قرآن، آن است که حروف آن را (به هنگام خواندن) درست ادا کنند و حدود آن را تغییر دهند؛ قرآن را مى ‏خوانند ولى احکامش را مراعات نمى‏ کنند و نادانان به جهت آنکه الفاظ را حفظ کرده‏ اند دلخوشند و علما به جهت آنکه (حقایق و احکام آن را) رعایت نکرده ‏اند اندوهگینند. نمونه دوم: واگذاری تفسیر قرآن به ناآگاهان «وَ کَانَ مِنْ نَبْذِهِمُ الْکِتَابَ أَنْ وَلَّوْهُ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ‏ فَأَوْرَدُوهُمُ الْهَوَى وَ أَصْدَرُوهُمْ إِلَى الرَّدَى وَ غَیَّرُوا عُرَى الدِّینِ ثُمَّ وَرَّثُوهُ فِی السَّفَهِ وَ الصِّبَا فَالْأُمَّةُ یَصْدُرُونَ عَنْ أَمْرِ النَّاسِ بَعْدَ أَمْرِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَ عَلَیْهِ یُرَدُّونَ فَ بِئْسَ لِلظَّالِمِینَ‏ بَدَلًا وَلَایَةُ النَّاسِ بَعْدَ وَلَایَةِ اللَّهِ‏ وَ ثَوَابُ النَّاسِ بَعْدَ ثَوَابِ اللَّهِ وَ رِضَا النَّاسِ بَعْدَ رِضَا اللَّهِ فَأَصْبَحَتِ الْأُمَّةُ کَذَلِک‏» (کافی چاپ إسلامیه ج‏۸ ص ۵۳ رسالة أبی جعفر ع إلى سعد الخیر). نمونه دیگر از کنار نهادن قرآن آن است که کار (بیان و تفسیر آن را) به دست کسانى مى ‏سپرند که علم آن را ندارند، این است که آنان را به پیروى هواى نفس وامى‏دارند و به پستى مى ‏کشانند، دستگیره‏ هاى دین را تغییر مى‏ دهند و کتاب خدا را به دست سفیهان و کودکان مى ‏سپارند؛ در اینجا است که مردم به جاى آنکه به فرمان خدا کار کنند، به فرمان چنین کسانى کار مى‏ کنند و این براى کسانى که این گونه ستمى روا داشتند، بد نتیجه ‏اى است، یعنى: دوستى مردم به جاى دوستى خدا، و پاداش مردم به جاى پاداش خدا، و خرسندى مردم به جاى خرسندى خدا! پس (در چنین احوالى است) که امت بدین صورت (که گفته شد) در مى‏ آید. این محروم کردن مردم از آشنایى با مفسران واقعى قرآن، نتایج شوم خود را بر جاى گذاشت و آن خزانه علم را مُهر شده به پشت پرده غیبت برد. با این زمینه خالى از مفسران حقیقى قرآن، بسیارى از جاهلان و نااهلان‏ دست به کار تفسیر قرآن و بیان معانى آن شدند، تا آنجا که گاهى به عنوان بیان باطن آن عرض اندام مى‏ کردند. باز هم لطف خداوند شامل حال  مؤمنین حقیقى شد که ائمه علیهم السلام، خزانه داران علم الهى هر از چند گاهى در فرصت ‏هاى مناسب آن پارچه در هم پیچیده مهر شده را باز مى‏ کردند و کلماتى اطمینان دهنده بر قلب‏ ها از آن مى‏ خواندند و دریچه‏ هاى کوچکى از قرآن به روى ما باز مى ‏کردند. 🌷سیروس کامران ماوردیانی گیلانی🌷