نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد 🌺 کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد 🌺 باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد 🌺 رهزن دهر نخفته‌ست مشو ایمن از او اگر امروز نبرده‌ست که فردا ببرد 🌺 در خیال این همه لعبت به هوس می‌بازم بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد 🌺 علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد 🌺 بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد 🌺 جام مینایی می سد ره تنگ دلیست منه از دست که سیل غمت از جا ببرد 🌺 راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد 🌺 حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد