اوّلِ صُبح فَدای تو شُدن را عِشق اَست غَزلی نابْ برایِ تو شُدن را عِشق اَست خوآب آلوده‌اَم و مَنـگ و خُمـارم امّـا مَست دَر حآل و هَوایِ تو شُدن را عِشق اَست صلی الله علیک یا ابا عبدالله