دعای "اللهمّ کن لولیّک" در ماه رمضان!
سیّد بن طاووس در مقدمه‌ی نقل دعا این‌گونه می‌نویسد:
بدان که گفت‌وگوی هر میهمانی با میزبان است و وقتی انسان در ماه رمضان پناه دهنده‌ای را برمی‌گزیند، شایسته است که در پایان عملش به پناه‌دهنده و میزبانش توجّه کند و به اتفاق میزبان به سوی خداوند تبارک و تعالی رو کند؛ چرا که این میزبان، متولّی تکمیل و ترمیم اعمال میهمان و واسطه‌ی بین او و خداوند عزّوجل است.
و شایسته است که در هر شب هم در ابتدای اعمال و هم در پایان آن، کسی را یاد کند که اعتقاد دارد او جانشین خداوند تبارک و تعالی در میان بندگان و در شهرهای اوست و او متکفّل تهیه‌ی مایحتاج این شخص روزه‌دار است؛ از خوراکی و نوشیدن و سایر نیازهای بندگان به خداوند تبارک و تعالی.
و شایسته است که صائم برای چنین بزرگی، آن‌گونه که او شایسته‌ی آن است دعا کند و صائم باید بداند که خدا (جلّ جلاله) و نایب او بر او منّت نهاده‌اند که او را اهلیت و بزرگواری بخشیده‌اند که به این مرتبه مفتخر گشته است.
📚 اقبال الاعمال
#الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج
#امام_زمان
@khademe_alzahra313