#در محضر قران
💥غیبت در قران و ...💥
گناه شنیدن غیبت : غیبت گناهى است كه غیبت كننده به تنهایى نمىتواند آن را انجام دهد. پس شنونده غیبت در تحقق این گناه سهیم است؛ مگر آن كه با غیبت كننده مخالفت كند و او را از غیبت باز دارد و در جایى كه نمىتواند با او مخالفت نماید و او را از غیبت منع كند باید از شنیدن غیبت خوددارى نماید و در قلب خویش با غیبت كننده مخالف باشد.
پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: «مَن رَدّ الخَلایق عَن عَرض اَخیهِ بِالغیبِ كانَ حَقاً عَلى اللَّه اَن یرد عَن عِرضِهِ یَومَ القیامة.(1)
كسى كه مردم را از تعرض به آبروى برادرش در غیاب او باز دارد بر خداوند است كه در روز قیامت آبروى او را نگه دارد.»
امام باقر(علیه السلام) در این باره فرمودند: «مَن اَغتیب عِنده اَخوهُ المُؤمِن فَنصره و اَعانه نَصره الله فِى الدنیا و الاخره و مَن لَم یَنصره و لَم یدفع عنهُ و هو یَقدر عَلى نُصرته و عَونه خَفضه الله فى الدنیا و الاخره
كسى كه چون برادر مؤمنش را در نزد او غیبت كنند او را یارى دهد خداوند او را در دنیا و آخرت یارى مىدهد و كسى كه او را یارى نكند و بدگویى را از او دفع ننماید در حالى كه بر یارى او تواناست، خداوند او را در دنیا و آخرت خوار خواهد كرد