🔆 متن شبهه: آیا امام حسن و امام حسین(علیهم‌السلام) سالانه مبلغی را به عنوان مقرری از معاویه دریافت می‌کردند؟ 🔆 پاسخ شبهه: 1⃣ در صدر اسلام جزیه، انفال، خمس و زکات منابع مالی عمده بیت‌المال را تشکیل می‌دادند. شیوه پیامبر و به تبع ایشان امیرالمومنین(علیه‌السلام) تقسیم همگانی و مساوی اموال بیت‌المال در میان مسلمین بود. 2⃣ برخلاف پیامبر، خلیفه دوم در تقسیم اموال سابقه اسلام و خویشاوندی با پیغمبر را ملاک قرار داد. بر این اساس عباس عموی پیامبر سهمی بالغ بر بیست و پنج هزار یا دوازده هزار و هر یک از همسران پیامبر بالغ بر ده تا دوازده هزار درهم از بیت‌المال دریافت می‌کردند. به همین ترتیب مقدار سهم تعیین شده در دیوان کاهش پیدا می‌کرد تا به دویست درهم برای برخی مسلمانان می‌رسید. 3⃣ خلیفه سوم پا را فراتر گذاشت و اموال بسیاری را در بیت‌المال برای خود و خویشاوندانش ذخیره می‌کرد. هنگام مرگ او در بیت‌المال صد و پنجاه هزار دینار و یک میلیون درهم برجای بود. 4⃣ حسنین(علیهما‌السلام)‌ نیز از قاعده پرداخت مستمری به مسلمانان مستثنی نبودند. در واقع این حق ایشان بود که مانند سایر مسلمانان از بیت‌المال مقرری دریافت کند. 5⃣ پرداخت مقرری از سوی معاویه مسئله سیاسی نبود بلکه بعد از صلح امام حسن(علیه‌السلام) خراج سرزمین‌های اسلامی در اختیار معاویه بود و او نیز باید طبق ضوابط آن را بین مسلمین تقسیم می‌کرد. 📗 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید. 🌐https://btid.org/fa/news/180311