📒 نهج البلاغه حكمت 88 دو عامل ايمنى مسلمين (اخلاقى ، معنوى) ┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿ ┅┅ 🌹 وَ حَكَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرُ عليهماالسلام أَنَّهُ قَالَ كَانَ فِي اَلْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اَللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَكُمُ اَلْآخَرَ فَتَمَسَّكُوا بِهِ 88 [و ابو جعفر محمد بن على باقر از او (عليه السلام) حكايت كرد كه فرمود:] دو چيز در زمين مايۀ أمان از عذاب خدا بود، يكى از آن دو برداشته شد پس ديگرى را بگيريد و بدان چنگ زنيد: أَمَّا اَلْأَمَانُ اَلَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اَللَّهِ صلى الله عليه وآله وسلم وَ أَمَّا اَلْأَمَانُ اَلْبَاقِي فَالاِسْتِغْفَارُ امّا امانى كه برداشته شد رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلم) بود. و امّا امانى كه مانده است آمرزش خواستن است. قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ قال الرضي و هذا من محاسن الاستخراج و لطائف الاستنباط خداى تعالى فرمايد «و خدا آنان را عذاب نمى‌كند حالى كه تو در ميان آنانى و خدا عذابشان نمى‌كند حالى كه آمرزش مى‌خواهند» [و اين از نيكوتر لطايف معنى را برون آوردن است و ظرافت سخن را آشكار كردن.] ♦ کانال حیات طیبه در ایتا @haiatetaiiebe ♦ حیات طیبه در آپارات https://www.aparat.com/haiatetaiiebe