پسر داشتن کار راحتی نیست. پسرها غروردارند و دلشان می‌خواهد دیده شوند دوست دارند کم نیاورند به چشم بیایند توی خانه‌ی پسردارها جنگ همیشه ، جنگ قدرت است. که من قوی ترم.پر زور تر.‌بلدتر..... قدم بلندتر است بازوهایم درشت‌تر و این ذات پسرهاست. من هر شب تاسوعا به یک نفر فکر می‌کنم وقتی از عباس‌ می‌شنوم که همه چیزش اعلا بود ولی نمی‌خواست به چشم بیاید. که کودکیاش، نوجوانی‌ و جوانی‌اش همواره کنار مشق رزم و دلاوری ، تمرین ادب می‌کرده. آنقدر که می‌گویند عباس ، زیاد کنار اباعبدالله نمی‌ایستاد. چرا؟ چون رشید بود و دلش نمی‌خواست قدش به چشم بیاید.... وه که جانم به این قهرمان آب و ادب.... و من هر سال حوالی تاسوعا بیشتر از همیشه به شما فکر می‌کنم... به شمایی که از یک پسر، عباس ساختید. به مادری که تربیتش‌ یک عاقبت بخیر طلایی برای بچه‌اش ساخت...تا قیام قیامت به شما بانوی بی‌نظیر مادر باب‌الحوائج ام‌البنین❤️ هرسال تاسوعا دلم می‌خواهد مادرانگی زخمی و پر از ایرادم‌ را دستم بگیرم و بیایم پیش شما. و بعد نه به پسرتان عباس، که به عشق‌تان حسین‌(ع) قسم‌تان بدهم تا دستی به سر و رویش بکشید و کمکم کنید تا من هم این امانت‌های خدا را سربازان مودب امام‌شان بار بیاورم. جوری که به عاقبت بخیری ابدی برسند که این نهایت آرزوی هر مادریست..‌‌. چون درک کرده حالت یک ناامید را خیلی به رفع حاجت مردم مصمم است 🖋️⁩ حبیبه آقایی‌پور https://eitaa.com/khanevadechandfarzandi خانواده چند فرزندی