✍ ا. انصاری زاده جسارت نباشد؛ ام در این چندین و چند سالی که در فضای شبکه‌های اجتماعی حضور دارم (و همچنین در کف جامعه)، به یک واقعیت تلخی رسیده ام؛ و آن هم این است که برخی از ما ایرانی ها در بحث سواد رسانه ای و قدرت تجزیه و تحلیل اخباری که میخوانیم، به شدت بیسواد، سطحی نگر و گیج هستیم، و دردناک تر آنکه چنین افرادی بر همان موضع سطحی نگرانه‌ی خود اصرار می‌ورزند طرف به من می‌گوید: ❌ چرا به کودکان غزه کمک نمی‌کنید؟ مگر ادعای فتح تمام جهان را ندارید؟ ✅ میگویم: ما بازوی عملیاتی در منطقه درست کرده ایم تا مسوولین مان مشغول پیگیری دزدی ها و اختلاس های داخلی باشند بعد همین شخص از این شاخه به آن شاخه پریده و میگوید: ❌ این یمنی های پاپتی، چه از جان تجارت دنیا میخواهند؟ این ها که خودشان نان برای خوردن ندارند چرا در منطقه گنده گویی میکنند؟ ✅ میگویم: شما الان به فکر نانِ خوردن یمنی ها هستی یا چی؟ ❌ میگوید: اینکه ۱۵ درصد تجارت دنیا را (در دریای سرخ) مختل کنی، اسمش مقاومت نیست ✅ میگویم: عه؛ خودت چند لحظه پیش نگران کودکان غزه بودی! 😳 ضمنا چگونه است که نروژ و آلمان و کانادا و ایتالیا و اسپانیا و هلند، می‌توانند از آن سر کره‌ی زمین نیروی نظامی اعزام کنند و به ائتلاف نظامی آمریکا علیه یمن در دریای سرخ بپیوندند، اما یمنی که دریای سرخ مال اوست، نمیتواند تعیین تکلیف کند که چه کشتی حق عبور از آنجا را دارد ؟؟ ❌ میگوید: چرا آنقدر جربزه نداشتید که با سپاه و ارتشی که ادعایش گوش فلک را کر می‌کند، خودتان به کمک غزه بروید؟ ✅ میگویم: عه 😳 ما که حدود سه هزار شهید مدافع حرم در سوریه و عراق دادیم.. مگر نیمگفتید اینها می‌روند از دیکتاتوری به نام بشار اسد دفاع کنند!!؟ ❌ میگوید: صدور تروریسم، ایدئولوژی شماست ✅ میگویم: این حرف ها را ول کن، از کودکان غزه چه خبر ؟؟ واقعا از حرف‌زدن با برخی هموطنان، سردرد میگیرم.. @tahliltamadoni