یه بار با یه دوست عزیز و مهربونی در مورد یک مسأله ای گفتگو میکردم که دوستم با یه لحن خیلی گیرا و دلنشینی بهم گفت :«راااضی بااااش....» با اینکه من آدمی ام که همیشه سعی میکنم راضی و شکر گزار باشم و اتفاقا همیشه هم همینو به اطرافیانم میگم ولی این جمله انگار یه تلنگری شد برای همیشه که مرتبا با همون لحن مهربون برای خودم تو موقعیت های مختلف تکرارش کنم راااضی بااااش.... مقام رضا مقامیه که اگه قلبا بهش رسیدی بی حساب و کتاب میری بهشت . 🌷خانه ی سبزآبی🌷 @khaneyesabzabi