دشتی با نی در وصف پدر با صدای احمد نظری همه قوم و خویشان بابا حالت میپرسن رفیقونت جمله احوالت میپرسن عجب بخت بدی شد هم نوایم که پیر و جوون حالت میپرسن همه شو تا دم صبح تنهایی بودی بابا جون سر گهواره ی مو لالایی خوندی بابا جون برا اینکه بتونم راحت و آروم بخابم چه شبهایی تا دم صبح لالایی خوندی بابا جان چهل روزه دلم در مینشینم که شاید روی ماهت رو ببینم چهل روزه غمی در سینه دارم چهل روزه که بابا مرده دارم دوچشمم الهی کور میشد دلم خون و تنم رنجور میشد نمیدیم الهی کارون رو پدرم زچشمم دور میشد ز داغت دیده ام دریاست و بابا دلم چون لاله ی صحراست بابا به پا خیز و ببین کاشانه ی ما زهجرت ساکت و تنهاست بابا دلی نازک مثال شیشه دارم اگر آهی کشم اندیشه دارم سرشکم گر بود خونین عجب نیست من اون ابرم که در خون ریشه دارم دلم تنگ و دلم تنگ و دلم تنگ غم دوریت به جونم میزنه سنگ دلم خون و دلم خون دلم خون غم بابا غم بابا غم یار غمم غم بی و خار دلم غم غمم هم مونس و هم یار و همدم غمم نهله که مو تنها بمونم مریضا بارکلا مرحبا غم مو که سر در گریبونم شو و روز سرشک از دیده بارونم شو و روز نه تب دارم نه جایم میکنه درد همی دونم که نالونم شو و روز @khatmkhanimajma ترحیم خوانی مجمع الذاکرین