خدایا دست ما کوتاه و خرما بر نخیل.... از کرم و فضل تو بدور است که درمانده یا سائلی را برانی... خدایا ما همه محتاجان فضل و جود تو هستیم.... تو خود با دعوت رسمی همگان را به این ماه پر برکت وضیافت عظیم دعوت کردی،، حالا چطور میتوانی دعوت کنی، ولی به وعده ات عمل نکنی، و مهمانت را تکریم نکنی و از خویش برانی اش.... رئوفا ،مائیم و تنهایی و بی کسی... مائیم و خستگی گناه... مائیم و کسالت و ماتم تبعیت از نفس و شهوات... مائیم و جُرم کثیر ، مائیم باجِرم صغیر ... پس چگونه توانی ما را به عقوبت کشانی، وقتی با اعتراف به گناه و لغزشهای ناخواسته و با روی سیاه به درگاهت پناه آورده ایم... یا رب جلیل، ای حیّ جمیل درگذر از بنده درمانده و مُذنب خود، که غیر از تو پناه و التجایی نداشته و امانی جز تو ندارد و نخواهد یافت... یا رب تو امشب پذیرای مهمانی بسیار عزیز هستی، و آغوش رحمت برای وصال او باز نمودی... پس به حرمت این مهمان گرانقدر، از همه ما بگذر و ببخش... "یا علی از نفس دون ما را بزن ذوالفقاری از درون ما را بزن" 🤲🤲🤲😭😭😭💔💔💔😔😔😔🥀🥀🥀