هدایت شده از  لُـھُـوف
« امام حسین علیه السلام » دختران و بانوان ( خاندان ) رسول خدا(ص) از خیمه ها بیرون ریختند، در حالی که همدیگه را در گریه یاری می کردند و برای فراق آن حمایتگران و دوستان ناله سر می دادند. حمید بن مسلم چنین روایت می کند که زنی را از قبیله بنی بکر بن وائل را دیدم که همراه همسرش در لشکر عمر سعد بود، هنگامی که آن زن دید لشکر بر زنان خیمه گاه یورش بردند و به غارت پرداختند، شمشیری برداشت و رو به خیمه ها کردو گفت: ای خاندان کر بن وائل! آیا دختران رسول خدا(ص) غارت می شوند؟ حکمی برای غیر خدا نیست.ای خون خواهان رسول خدا(ص) برای خونخواهی او برخیزید! شوهرش او را گرفت و به جای خویش باز گرداند. روای می گوید: پس از آن زنان را از خیمه گاه بیرون کردند و خیمه ها را آتش زدند. آنان نیز بدون سرپوش و تن پوش پا برهنه و گریه کنان و در حالی که با ذلت اسارت، گام بر میداشتند، بیرون آمدند چنین گفتند: شما را به حق خدا ما را از کنار قتلگاه حسین عبور دهید. هنگامی که نگاهشان به کشتگان افتاد ، فریادکنان به چهره می زدند. ✍برگرفته‌ازڪتاب‌ نشردهید 🏴 .