🌷شرح چهل حديث( اربعين حديث)🌷 ⚫️🍃امام خمینی رضوان الله علیه: 4️⃣ حدیث چهارم، کِبر ⬅️ فصل در بيان بعضى از موجبات كبر است 🔺ادامه 🟢🍃حكيم اگر حكيم است و نسبت حق را با خلق و خود را با حق فهميده، كبريا از دل او بيرون رود و وارسته شود، ولى بيچاره طالب اين مفاهيم و اصطلاحات گمان كرده حكمت اين‌هاست 🔺و حكيم عالم به اين‌هاست. ⚪️🍃گاهى خود را متصف به صفات واجب شمارد و گويد حكيم از صفات حق است. الحكمة هي التشبّه بالإله. [1] و گاهى خود را در زمره انبيا و مرسلين قلمداد كند و يعلّمهم الكتاب و الحكمة» [2] تلاوت كند. و گاهى الحكمة ضالّة المؤمن [3] و من يؤت الحكمة فقد أوتي خيرا كثيرا [4] قرائت كند. 🔺قلب او از حكمت بي خبر و هزاران مراحل از خيرات دور و از حكمت مهجور است. 🌷🍃حكيم متأله و فيلسوف بزرگ اسلام، جناب محقق داماد [5]، رضوان اللّه عليه، مى‌فرمايد حكيم آن است كه بدن از براى او چون لباس باشد: هر وقت اراده كند، او را رها كند. او چه مى‌گويد و ما چه مى‌گوييم! او از حكمت چه فهميده و ما چه فهميديم! پس، تو كه به واسطه چند مفهوم و پاره‌اى اصطلاحات به خود مى‌بالى و به مردم كبريا مى‌كنى، 🔺معلوم شد از كم ظرفيتى و كوچكى حوصله است و كمى قابليت است. 📌آن بيچاره‌اى كه خود را مرشد و هادى خلايق داند و در مسند دستگيرى و تصوف قرار گرفته از اين دو حالش پست‌تر و غمزه‌اش بيشتر است. اصطلاحات اين دو دسته را به سرقت برده و سر و صورتى به متاع بازار خود داده 🔺و دل بندگان خدا را از حق منصرف و مجذوب به خود نموده 🔻🔻🔻