🥀🤍«ثمالى گويد از حضرت سجاد شنيدم كه مى‌فرمود به شيعيانش: بر شما باد به اداى امانت. قسم به آن كس كه مبعوث نمود محمد، صلّى اللّه عليه و آله، را براستى به پيغمبرى، اگر كشنده پدرم حسين بن على مرا امين قرار دهد بر آن شمشيرى كه با آن آن حضرت را كشت، ادا نمايم به سوى او.»
💫💚و بإسناده عن الصّادق، عليه السّلام، عن آبائه، عليهم السلام، عن النّبيّ، صلّى اللّه عليه و آله، في حديث المناهي أنّه نهى عن الخيانه، و قال: من خان أمانة في الدّنيا و لم يردّها إلى أهلها، ثمّ أدركه الموت، مات على غير ملّتي، و يلقى اللّه و هو عليه غضبان. و من اشترى خيانة و هو يعلم، فهو كالّذي خانها. [4]
🥀🤍«از حضرت رسول اكرم، صلّى اللّه عليه و آله، نقل فرمودند كه آن حضرت نهى فرمود از خيانت و فرمود: كسى كه خيانت كند در دنيا به امانتى و به صاحبش ردّ نكند آن را و بميرد، مرده است به غير ملت من، و ملاقات كند خداوند را در حالى كه آن ذات مقدس بر او غضبناك است. و كسى كه خريدارى كند آن را با علم به خيانت، او نيز مثل آن خائن است.»
💫💚و از اين قبيل احاديث ديگر نيز هست. و معلوم است كه نتيجه غضبناكى ذات مقدس حق بر بنده چه خواهد بود. البته حضرات شافعين نيز كسى را كه مورد غضب حق است شفاعت نكنند، خصوصا كه شخص خائن از ملت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله، نيز خارج است.
🥀🤍و در حديث ديگر است كه «كسى كه خيانت كند به مؤمنى، از من نيست.» [5] و در حديث ديگر است كه «از دين اسلام خارج است و او را در شفير جهنم اندازند ابد الآبدين.»
🔺پناه مى‌برم به خدا از اين خطيئه.
💫💚و معلوم است خيانت به مؤمنين اعم است از خيانت مالى، و خيانت هاى ديگر كه از آن بالاتر است. پس انسان بايد در اين عالم نيز خيلى از نفس امّاره مواظبت كند. چه بسا باشد كه به انسان امورى را تعميه كند و سهل و آسان نمايش دهد، با آنكه موجب شقاوت ابدى و خذلان دايمى است. اين حال خيانت به بندگان خدا.
🔺و از اينجا حال خيانت به امانت حق تعالى نيز معلوم شود.
🥀پاورقی
[1] فروع كافى، ج 5، ص 133، «كتاب المعيشة»، «باب أداء الأمانة»، حديث 3.
[2] فروع كافى، ج 5، ص 133، «كتاب المعيشة»، «باب أداء الأمانة»، حديث 5.
[3] وسائل الشيعة، ج 13، ص 225، «كتاب الوديعة»، باب 2، حديث 13. امالى، شيخ صدوق، ص 246، «مجلس» 43، حديث 6.
[4] وسائل الشيعة، ج 13، ص 225، «كتاب الوديعة»، باب 3، حديث 2.
[5] در حديث امام رضا (ع) آمده است: ليس منّا من غشّ مسلما و ليس منّا من خان مؤمنا (از ما نيست كسى كه با مسلمان غش كند، و از ما نيست كسى كه با مؤمنى خيانت ورزد.) منبع پيشين، حديث 3.