💫🟤و بنابراين، اشكالى به ظاهر حديث و منافات داشتن آن با آنكه مؤمن خالص كراهت موت ندارد- چنانچه از احاديث شريفه ظاهر شود- ندارد، تا احتياج به جوابى كه شيخ محقق بهائى از شيخ شهيد، رضوان اللّه عليهما، نقل نموده افتد. هر كس طالب است به اربعين بهائى رجوع كند. 2️⃣ دوم، بيان حال كمّل را فرمودند از آنجا كه فرمايد: ما يتقرّب إلىّ عبد تا آخر حديث. و در نزد اهل معرفت اين فقرات [مربوط] به دو طايفه است: يكى آنها كه متقرب به قرب فريضه شدند، و يكى آنها كه متقرب به قرب نافله [1] شدند، كه ذيل حديث اشاره به مقام آنها و نتيجه قرب آنهاست. 🔺و پس از اين اشاره به هر دو مقام ان شاء اللّه به وجه اجمال مى‌نماييم. 🥀🤍قوله: يبطش جوهرى گويد: «البطشة، السّطوة و الأخذ بالعنف. [2] و قد بطش به يبطش و يبطش بطشا. و در اينجا مطلق «اخذ» اراده شده، بلكه استعمال متعارف ظاهرا نيز در مطلق است. تنبيه شيخ محقق بهائى، رحمه اللّه، فرمايد: «اين حديث سندش صحيح و از احاديث مشهوره بين خاصه و عامه است. 🔺و روايت كردند آن را در صحاح خود با تغيير كمى.» 💫🟤و پس از آن حديث را از صحاح آنها با تفاوت كمى نقل فرموده. و در حاشيه اربعين فرموده: «اين «عدّة» كه در سند اين حديث است، يكى از آنها على بن إبراهيم است، و از اين جهت روايت صحيح است. و عامه به طريق صحيح آن را حديث كردند. 🔺و اين از احاديث مشهوره متفق عليها است پيش اهل اسلام.» انتهى. [3] 🥀پاورقی [1] شيخ بهائى (ره) فرمايد: نوافل اعمال غير واجبه است كه براى رضاى خدا بجا آورده شود، و امّا تخصيص آن به نمازها، بعد تعارف پيدا كرده است (منه عفى عنه). ص 490. [2] البطشة، حمله بردن و با خشونت گرفتن. [3] اربعين، حديث 35، ص 295، و از عامّه، بخارى در صحيح ( «كتاب الرقاق»، ج 23، ص 22) و ابن حنبل در مسند، (ج 6، ص 256) نقل كرده‌اند.