💫🌹شرح چهل حديث 🥀🤍امام خمینی رضوان الله علیه: 4️⃣3️⃣ حدیث سی و چهارم منزلت مؤمن ⬅️ فصل در نقل كلام شيخ اجلّ بهائى است‌ 💫🌹شيخ جليل عارف بهائى، رضوان اللّه عليه، در اربعين فرمايد، در ذيل اين حديث شريف، كه «از براى اصحاب قلوب در اين مقام كلمات عاليه و اشارات سرّيه و تلويحات ذوقيه‌اى است كه مشام ارواح را معطر كند 🔺و رميم اشباح را حيات بخشد. 🥀🤍و هدايت به معنى آنها نشود و مطلع بر حقيقت آنها نگردد مگر كسى كه به رياضات و مجاهدات راحت از خود سلب كند تا آنكه از شرب آنها بچشد و به مطلب‌ آنها برسد. 💫🌹و اما كسى كه از اسرار آنها بيخبر است و از گنج معارف آنها محروم است، به واسطه انغمار در حظوظ نفسانيه دنيّه و فرو رفتن در لذات بدنيه، پس او از شنيدن اين كلمات در خطر عظيم است و بيم آن است كه گرفتار الحاد شود و توهّم حلول و اتحاد نمايد، تعالى اللّه عن ذلك علوّا كبيرا. [1] 🥀🤍و ما در اين مقام به طريق ساده و سهل التناول سخن گوييم تا به افهام نزديك باشد. پس گوييم كه اين كلام مبالغه است در قرب، و بيان استيلاى سلطان محبت بر ظاهر بنده و باطنش 🔺و سرّ او و علنش مى‌باشد. 💫🌹پس مراد، و اللّه أعلم، آن است كه وقتى بنده را دوست داشتم او را جذب كنم به محل انس و متوجه نمايم به عالم قدس، و فكر او را مستغرق كنم در اسرار ملكوت و حواس او را قصر كنم 🔺بر اخذ انوار جبروت، 🥀🤍پس قدم او در اين حال ثابت بماند در مقام قرب، و محبت با گوشت و خون [او] ممزوج گردد تا آنكه از خود غايب شود و از حس خويش غافل گردد، پس اغيار از نظرش محو شود 🔺تا آنكه من به منزله چشم و گوش او گردم. 🔻🔻🔻