♨️نه تنها بت ها و طاغوت ها، بلكه انبیا و اولیاى الهى نیز نباید شریك خداوند قرار گیرند. خداوند به حضرت عیسى مى فرماید: آیا تو به مردم گفتى كه من و مادرم را شریك خدا قرار دهید. «أأنتَ قلتَ للناس اتّخذونى وامّى الهَین من دون اللّه»(258) شریك دانستن براى خداوند، افترا، تهمت و گناه بزرگ است. «و مَن یشرك باللّه فقد افترى اثماً عظیماً»(259) 📌شرك، به قدرى منفور است كه خداوند مى فرماید: پیامبر و مؤمنان حقّ ندارند براى مشركان، حتّى اگر از خویشاوندانشان باشند، استغفار نمایند. «ما كان للنبىّ والّذین آمنوا اَن یستغفروا للمشركین و لو كانوا أولى قُربى »(260) ♨️ اسلام، با استدلال و منطق به مبارزه با شرك مى پردازد و مى فرماید: غیر خدا چه آفریده كه شما به آن دل بسته اید؟! «ماذا خلقوا من الارض»(261) مرگ و حیات شما به دست كیست؟ عزّت و ذلّت شما به دست كیست؟ 📌 آرى، رها كردن خداوندى كه قدرت و علم بى نهایت دارد و به سراغ افراد و اشیائى رفتن كه هیچ كارى به دستشان نیست، بزرگ ترین ظلم به انسانیّت است. اسیر جماد و انسان شدن و تكیه به صنعت كردن و كمك از عاجز خواستن خردمندانه نیست. 🔺یكى از اهداف نقل داستان ها و تاریخ گذشتگان در قرآن، ریشه كن كردن رگه هاى شرك است. 233) نساء، 77. 234) نحل، 36. 235) جاثیه، 23. 236) یوسف، 106. 237) زمر، 65. ) یوسف، 39. 238239) حج، 31. 240) بحار، ج 49، ص 127. 241) روم، 31 و 32. 242) اسراء، 39. زمانى شاه ایران با تكیه بر ابرقدرت ها مردم ایران را سركوب مى كرد، ولى چیزى نگذشت كه گریه كنان و با ذلّت گریخت و این است معناى آیه كه مى فرماید: به سراغ غیر خدا رفتن عاقبتى جز سرافكندگى ندارد. 243) بقره، 87. 244) نساء، 77. 245) بقره، 61. 246) بقره، 26. 247) عنكبوت، 8 و لقمان، 15. 248) حج، 73. 249) عنكبوت، 17. 250) نساء، 139. 251) اسراء، 56. 252) اعراف، 194. 253) صافّات، 125. 254) نحل، 36. 255) نساء، 48 و 116. 256) هود، 54. 257) نساء، 36. 258) مائده، 116. 259) نساء، 48. 260) توبه، 113. 261) فاطر، 40.