پرهیزکاران درشب برپاايستاده مشغول نمازند پرهيزكاران در شب بر پا ايستاده مشغول ، قرآن را جزء جزء و با تفكّر و انديشه مى خوانند، با جان خود را محزون و داروى درد خود را در آن مى يابند. وقتى به آيه اى برسند كه تشويقى در آن است، با شوق و طمع بهشت به آن روى آورند، و با جان پر شوق در آن خيره شوند، و گمان مى برند كه نعمت هاى بهشت برابر ديدگانشان قرار دارد، و هر گاه به آيه اى مى رسند كه ترس از خدا در آن باشد، گوش دل به آن مى سپارند، و گويا صداى بر هم خوردن شعله هاى آتش، در گوششان طنين افكن است، پس قامت به شكل خم كرده، پيشانى و دست و پا بر خاک ماليده، و از خدا آزادى خود را از آتش جهنّم مى طلبند. نهج البلاغه ؛ فرازی از خطبه ۱۹۳ @khodaye_man313