✅ امام علی علیه‌السلام فرمودند: الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ. حرص و طمع، بردگی دائمی است. نهج‌البلاغه، حکمت ۱۷۱ 💠شرح حدیث؛ 🍃اولین بردگی که دائمی هم هست، بردگی نفس و خواهش دل است، آدم‌حریص غلام و بنده چیزی است، که در درونش هست و هیچ وقت، ارضاء نمی شود... 🍃چه اسارتی بدتر از این که، شخص حریص، مدام از درون، غصه می خورد که چرا بیشتر ندارد، و برای به دست آوردن اموال بیشتر، خودخوری می کند! 🍃آنکه بنده و برده انسانی شده حداقل، در تنهایی خود و هنگام خلوت، احساس آزادی می کند! اما آدم حریص در خلوت خود و هنگام تنهایی نیز برده صفت رذیله، حرص است و حتی در خواب هم، او را رها نمی‌کند و خوابهای آشفته، می بیند... ┏━━━🍃🥀━━━┓ ⠀ @Nok_Ze ┗━━━🥀🍃━━━┛