۱۷۳۰-- یکشنبه ۹۹/۱/۳۱ "روانشناسی کودکان خلاق ۱" (این بخش: رشد عاطفی و فکری) رسیدن به فرزند نباید عادت دیرینه که شامل غذا و لباس است باشد. کودک به فضای خاص کودکانه نیاز دارد. کودک بموازات رشد جسمی نیازمند رشد عاطفی و فکریست. نبوغ او را از نهفته در درونش بیرون بکِش و متجلّی بساز. هر وقت یک ایده خوب ارائه داده، برایش پاداش در نظر بگیر و هم چنین از او بخواه که هر چند وقت یک ایده تازه ارائه دهد. ادیسون و آن نامه را بخاطر بیآور. پدر و مادر باید و باید وقت بگذرانند تا خلاقیّت کودک رشد کند. شما با یک انباره و یک معدن روبرو هستید. ای بسا که همین فرزند تو دنیا را تغییر دهد. از این جمله بسادگی نگذر. ممکن است بگوئید که خودما خلاّق نیستیم تا....... اولاً اینجوری نیست ثانیاً شاید بشما هم توجّه نشده است ثالثاً مگر پدر و مادر یک ریاضی دان، ریاضی دان بوده اند. در این مورد از افراد وارد کمک بگیرید. مسیر اندیشه کودک خود را بوسیله نقاشی کردن او و یا بوسیله کاردستی های او کشف کنید. از مراکز رُشد کودک کمک بگیرید. وقت بگذارید این کار نیز عبادت شایانی است. فقط منتظر بیمار شدن کودک نباشید تا او را فوراً نزد کودک ببرید. با این کار، کار تمام نمیشود.