💞💞💍💍💞💞 🍀 آیا عشق به تنهایی می تواند تنها عامل تعیین کننده در ازدواج باشد؟ ✅ در این باره باید به چند نکته توجه شود: 🔸الف - در ابتدا باید گفت و علاقه یکی از مهم ترین ارکان ازدواج است. زندگی بر آن پایه ریزی می شود. شرایط و معیارها ی دیگر بعد از این مرحله هستند. به این که اگر این رکن نباشد ،ازدواج معنا و مفهومی نخواهد داشت. بنابراین باید به موضوع جایگاه ❤️ در ازدواج اشاره کنیم. اگر کسى فردى از مخالف را دوست بدارد و به راستى عاشق او باشد، آیا این امر مى‏تواند عامل تعیین‌کننده ازدواج آن دو به شمار آید؟ باید در پاسخ بگوییم: نه، زیرا ازدواج در حقیقت نوعى اجتماعى است که در آن، دو انسان باید از جهات گوناگون با یکدیگر تناسب عملى داشته باشند که از آن جمله، اعتقادى، اجتماعى، عقلانى، تحصیلى و... است. انسان در ازدواج، تمامى سطوح مختلف خود را از ابتدایى ‏ترین نیازهاى غریزی تا عالى ‏ترین نیازهاى انسانى به مى‏گذارد. براى تشکیل یک خانواده، باید بین دو انسان براى برآوردن تمامى نیازها در حد بالایى وجود داشته باشد. بنابراین، براى باید به انسانى بیندیشیم که بتواند قسمت اعظم نیازهاى مختلف را برطرف کند. مى‏تواند مکمل چنین ازدواجى باشد و نه تنها عامل تعیین‌کننده آن. با وجود و تعالى عشق در زندگى، نیازهاى واقعى انسان نیز انکار ناپذیرند. عاشق نمى‏تواند به عشق اکتفا کند و از نیازهاى خود از این طریق چشم بپوشد. بهتر است که براى انسانى را انتخاب کنیم که در برآوردن مختلف، ما را یار، همراه و همسر باشد. ازدواجى که بدون توجه به نیازهاى گوناگون انسان، صورت پذیرد و# تنها بخواهد عشق را تأمین نماید، بسیار شکست خواهد خورد. عشق قبل از ازدواج تا آن جایی که مربوط به همسر باشد (یعنی پس از ازدواج و زوجیت) از نظر امری لازم و بلکه اساس'# کانون خانواده و استحکام آن است.البته در این جا تعبیر به عشق شاید صحیح نباشد و تعبیر به و محبت صحیح تر است. خداوند می‌فرماید: "یکی از آیات و نشانه‌های خداوند این است که از خودتان، زوج‌تان را آفرید تا با هم انس گیرید. بین شما دوستی و برقرار کرد . در این امر، آیات و نشانه‌های الهی برای کسانی است که تفکر و اندیشه کنند". همان گونه که در آیه آمده، و محبت انسان به همسر، از آیات و نشانه‌های خداوند دانسته شده است، ازدواجی که در آن علاقه و محبت نباشد، فایده نداشته و ارزشمند نیست و پایدار نمی‌ماند. 🔸ب- نکته دیگر این که برخی خانواده‏ ها معمولاً در آغاز با یکدیگر بسیار مهربان و با صفا و صمیمیت برخورد می‏نمایند، ولی زمان ممکن است در اخلاق و رفتار آنان تأثیر گذاشته، و کانون مقدّس خانواده را دچار و نگرانی بنماید. اگر ازدواج و انتخاب همسر به صورت ، و با معیارهای صحیح صورت پذیرد، و و شرائط بهزیستی زوجین مراعات گردد، و نیازهای روحی و جنسی به شکل صحیحی برآورده شود، گذشت زمان نه تنها خانه و خانواده را تضعیف نمی‏کند بلکه روز به روز بر شدّت و صفای آنان افزوده می‏شود. اسلام برای زن و شوهر واجب و مستحبی قرار داده که لازم است رعایت کنند و مراقب باشند این دستورات حیات بخش را زیر پا نگذارند، پس نباید تصور نمود که اگر در ازدواج همراه با صمیمیت بود تا اخر این روش تداوم دارد . چه بسا بر ممکن است در آغاز ناخوشی در زندگی وجود داشته باشد ولی در ادامه زندگی و لذت بخش نصیب طرفین گردد 🆔 @banoyeenghelabi